μεταφραση του  'In Defence of the Amniotic Sac' απο εδω  http://midwifethinking.com/2010/08/20/in-defence-of-the-amniotic-sac/

Υπερασπιζόμενοι τον αμνιακό σάκο

Posted on August 20, 2010

Photo from Birthing Way: http://www.birthingway.com/caul.htm

Το τεχνητό σπάσιμο μεμβρανών (ARM) ή «σπάσιμο των νερών» όπως συνηθίζουμε να το λέμε αποτελεί συχνή παρέμβαση κατά τη διάρκεια ενός τοκετού. Παρόλα αυτά δεν θα πρέπει να γίνεται χωρίς να κατανοούμε πλήρως τη λειτουργία του αμνιακού σάκου και του αμνιακού υγρού στον τοκετό. Οι γυναίκες πρέπει να ενημερώνονται πλήρως για τους κινδύνους που ενέχει μια τέτοια παρέμβαση πριν συμφωνήσουν να επέμβουν στον τοκετό τους με αυτόν τον τρόπο. Αυτή η δημοσίευση θα πραγματευθεί το πώς λειτουργούν τα «νερά» στον τοκετό και τις επιπλοκές που μπορεί να παρουσιαστούν εάν τα σπάσουμε.

Ανατομία και φυσιολογία

Προς το τέλος της εγκυμοσύνης το μωρό περικλείεται σε περίπου 500-1000mls Υγρού. Αυτό είναι κυρίως αμνιακό υγρό που εκλύεται από τον αμνιακό σάκο (τις μεμβράνες). Το μωρό επίσης συμβάλλει με ούρα και εκκρίσεις της αναπνευστικής οδού μέσα στο υγρό. Το αμνιακό υγρό παράγεται και ανανεώνεται συνεχώς – το Μωρό το καταπίνει, περνάει μέσα του σε κυκλοφορία και μετά βγαίνει πάλι μέσω του πλακούντα. Αυτή η διαδικασία συνεχίζεται ακόμα κι αν οι αμνιακή μεμβράνη σπάσει. Επομένως, ακόμα κι αν έχουν «φύγει» τα νερά, υπάρχει πάντα κάποια ποσότητα υγρού, με άλλα λόγια δεν υφίσταται «στεγνός τοκετός».

Η αμνιακή μεμβράνη είναι εφαπτόμενη του χωριου – μια άλλη μεμβράνη που βρίσκεται μεταξύ της αμνιακής και της μήτρας. Αυτές οι μεμβράνες φαίνονται σαν μία αλλά μπορούμε να τις ξεχωρίσουμε μετά τη γέννα.

Κατά τη γέννα

Ο αμνιακός σάκος προστατεύει και προετοιμάζει το μωρό με τους εξής τρόπους:

• Λειτουργώντας ως «μαξιλάρι» για να μη χτυπάει το μωρό στην κοιλιά.
• Διατηρώντας μια σταθερή θερμοκρασία.
• Επιτρέποντας την ανάπτυξη των μυών μέσω της συνεχούς κίνησης.
• Δημιουργώντας, κάνοντας χώρο για ανάπτυξη.
• Προστατεύοντας από μολύνσεις – οι μεμβράνες παρέχουν ένα φράγμα + το αμνιακό υγρό περιέχει αντιμικροβιακά πεπτίδια.
• Βοηθώντας την ανάπτυξη των πνευμόνων – το μωρό εισπνέει και εκπνέει υγρό μέσω των πνευμόνων.
• Γεύση και όσφρηση – η μυρωδιά του αμνιακού υγρού έχει παρατηρηθεί ότι ηρεμεί τα νεογέννητα (Varendia et al. 1998).

Μετά από κύηση 40 εβδομάδων γύρω στο 20% του υγρού θα αποτελείται από μηκώνιο. Αυτό είναι απόλυτα φυσιολογικό και δεν είναι δείγμα στρες. Αυτό το μηκώνιο διαλύεται μέσα στο αμνιακό υγρό και ακολουθεί την οδό που περιγράψαμε προηγουμένως.

Κατά τη διάρκεια του τοκετού

Γύρω στο 80-90% των γυναικών έχουν έναρξη τοκετού με τις μεμβράνες τους ανέγγιχτες. Αυτό προφανώς συμβαίνει γιατί ο αμνιακός σάκος παίζει σπουδαίο ρόλο στη φυσιολογία του φυσικού τοκετού.

Γενική πίεση υγρού

Κατά τη σύσπαση η πίεση εξισώνεται μέσω του υγρού και δεν πιέζεται απευθείας το μωρό, ο πλακούντας και ο ομφάλιος λώρος. Αυτό προστατεύει το μωρό και την παροχή οξυγόνου του από τις συνέπειες που μπορεί να έχουν οι έντονες συσπάσεις της μήτρας. Όταν σπάσουν οι μεμβράνες ο πλακούντας και το μωρό συμπιέζονται κατά τις συσπάσεις. Τα περισσότερα μωρά μπορούν κι ανταπεξέρχονται σε αυτό, αλλά η εμπειρία του τοκετού τους δεν είναι όσο ευχάριστη θα μπορούσε να είναι. Όταν συμπιέζεται ο πλακούντας η κυκλοφορία του αίματος διακόπτεται μειώνοντας την παροχή οξυγόνου στο μωρό. Επιπλέον, ο ομφάλιος λώρος μπορεί να έχει τέτοια θέση που να συνθλίβεται μεταξύ του μωρού και της μήτρας κατά τη διάρκεια των συσπάσεων. Όταν συμβαίνει αυτό ο καρδιακός ρυθμός του μωρού πέφτει κάθε φορά που έχουμε σύσπαση ως αντίδραση στη μειωμένη ροή αίματος. Ένα υγιές μωρό μπορεί να ανταπεξέλθει σε αυτή τη διακεκομμένη μείωση παροχής οξυγόνου για ώρες (είναι κάτι σα να κρατάμε την αναπνοή μας για 30 δευτερόλεπτα κάθε κάποια λεπτά). Όμως, δεν είναι ό,τι καλύτερο να συμβαίνει για παρατεταμένο διάστημα.

(πρώιμα νερά???) Forewaters

Ο σάκος αμνιακού υγρού περιγράφεται σα να αποτελείται από δύο μέρη – τα πρώιμα νερά (μπροστά από το κεφάλι του μωρού) και τα πίσω νερά (πίσω από το κεφάλι του μωρού). Μια «διαρροή πίσω νερών» αναφέρεται σε ρήξη των αμνιακών μεμβρανών πίσω από το κεφάλι του μωρού. Η γυναίκα αυτό το νοιώθει σαν μια μικρή διαρροή μιας και το υγρό πρέπει να βγει έξω από το σάκο και να περάσει από το κεφάλι του μωρού για να βγει έξω.

Κατά τον τοκετό τα πρώιμα νερά εμφανίζονται μιας και το κατώτερο μέρος της μήτρας τεντώνεται και το χωρίο (η εξωτερική μεμβράνη) αποκολλάται από αυτήν. Το εύπλαστο κεφαλάκι του μωρού εισέρχεται στον τράχηλο και διαχωρίζει το υγρό που προηγείται του κεφαλιού από αυτό που υπάρχει πίσω από αυτό. Η πίεση που προκαλείται από τις συσπάσεις κάνουν τα πρώιμα νερά να συσσωρευτούν προς τα κάτω, μέσα στον διαστελόμενο τράχηλο και τελικά μέσα στον κόλπο. Αυτό προστατεύει τα πρώιμα υγρά από την πίεση που δέχονται τα πίσω νερά με τις συσπάσεις και διατηρούνται με αυτόν τον τρόπο οι μεμβράνες ανέπαφες. Τα πρώιμα νερά μεταφέρουν ισορροπημένη πίεση στον τράχηλο, κάτι που διευκολύνει τη διαστολή του. Όταν το μωρό δεν είναι στην κατάλληλη θέση το κεφάλι μπορεί να μην μπει ακριβώς όπως πρέπει προκειμένου να φράξει τα πίσω νερά, άρα η πίεση μπορεί να μεταφερθεί στα πρώιμα νερά και να σπάσουν οι μεμβράνες. Το πρώιμο σπάσιμο των μεμβρανών συχνά είναι δείγμα όχι σωστής θέσης της κεφαλής κατά τον τοκετό.

Λίπανση (ύγρανση)

Τα πρώιμα νερά συνήθως σπάνε όταν ο τράχηλος είναι εντελώς ανοιχτός και οι μεμβράνες κατεβαίνουν τόσο πολύ μέσα στον κόλπο που τελικά σπάνε. Αυτή η «έκλυση υγρού» λιπαίνει τον κόλπο και το περίνεο και διευκολύνει την κίνηση του μωρού και τη διάταση των ινών.

Γέννηση στον σάκο

Είναι αρκετά συχνό να γεννιέται ένα μωρό μέσα στο σάκο του όταν αφήνουμε τον τοκετό να εξελιχθεί χωρίς παρεμβάσεις. Έχω κάποιες όμορφες φωτογραφίες από αυτό αλλά δεν έχω πάρει άδεια από τους γονείς για να τις ανεβάσω στο διαδίκτυο – οπότε αν θέλετε να τις δείτε θα πρέπει να έρθετε να σπουδάσετε Μαιευτική στο USC. Παρόλα αυτά, βρήκα κάποιες: photos από το Navelgazing Midwife’s blog και photos από τη σελίδα του Birthing Way.

Τελικά, η δύναμη των συσπάσεων και η κίνηση του μωρού θα σπάσουν το σάκο καθώς γεννιέται το σώμα του μωρού. Δεν χρειάζεται να ανησυχείτε εάν ο σάκος θα εμποδίσει την κάθοδο του μωρού. Το μωρό και η μήτρα είναι πιο δυνατά από τις μεμβράνες. Το σπάσιμο του σάκου μπορεί να γίνει δραματικό και προβληματικό και αποτελεί άλλον έναν λόγο γιατί οι μαίες δεν θα πρέπει να πειράζουν το περίνεο κατά τη διάρκεια του τοκετού. Γεννήσεις στον σάκο παρουσιάζονται συχνότερα όταν (κατά την εμπειρία μου) το μωρό γεννιέται μέσα στο νερό και πιθανά αποτελούν ένα από τα πιο όμορφα πράγματα στον κόσμο (και λερώνουν λιγότερο από ό,τι οι γέννες εκτός νερού):