της Ελενης Πριονα απο εδω
Κατα την περιοδο της εγκυμοσυνης της καθε γυναικα, βομβαρδιζεται με ενα σωρο πληροφοριες, σχετικα με τα "απαραιτητα" που θα πρεπει να εξασφαλισει για το πολυποθητο μωρο της : Πολυτελεις κουνιες και καλαθουνες, ριλαξ που κουνιουνται μονα τους, παρκοκρεββατα, καροτσια, μπανιερες, αλλαξιερες, ενδοεπικοινωνιες, αποστειρωτες, μπιμπερο και πιπιλες. Μεγαλωνοντας λιγο,τις "ειδικες" βρεφικες κρεμες με τα θρεπτικα συστατικα...
Μετα τη γεννα, "χρειαζονται" τονους απο "εκπαιδευτικα" παιχνιδια : Παιχνιδια με μουσικη που νανουριζει το μωρο, βιβλια (απο 6 μηνων) που μιλουν στα αγγλικα, παιδικους υπολογιστες και περπατουρες.
Οταν τα βρισκουν δυσκολα, τους προτεινουν να αγορασουν και να διαβασουν κανενα βιβλιο για να λυθουν τα προβληματα τους, και να ενημερωθουν για το ελεγχομενο κλαμα και το πως θα μαθουν το μωρο τους να κοιμαται μονο του και πως θα του επιβαλλονται χωρις να κακομαθαινει.
Το ερωτημα ομως ειναι, γιατι συμβαινουν ολα αυτα ? Πως συνδεονται μεταξυ τους, και πως ξαφνικα εγινε αυτος ο σωστος τροπος ανατροφης, ο "μοντερνος", ενω το να μεγαλωνεις το μωρο σου οπως εκαναν χρονια γενιες και γενιες απο μητερες, χαρακτηριζεται πλεον γραφικος και παλιομοδιτικος? Γιατι ολοενα και περισσοτεροι γονεις επιλεγουν αυτον τον τροπο φροντιδας,του να μεγαλωνεις δηλαδη το μωρο σου απο αποσταση ?
Ας παρουμε τα πραγματα απο την αρχη. Ολα τα παραπανω ειναι υλικα αγαθα. Και ολα κοστιζουν. Επομενως, απο ολα αυτα, καποιοι εχουν σημαντικο κερδος. Ξεκινωντας απο τις πιπιλες και τα μπιμπερο -απαραιτητα στη λιστα του μαιευτηριου- με τα τεραστια κερδη που εχουν οι γαλακτοβιομηχανιες, και φυσικα οι παιδιατροι, και εν συνεχεια οι φαρμακευτικες, απο τα μωρα που αρρωσταινουν συχνοτερα απο το μη θηλασμο. Γιατι οχι, ακομη και οι ορθοδοντικοι απο τη χρηση της πιπιλας! Στη συνεχεια περναμε στο θεμα του υπνου. Αφου πλεον το να κοιμασαι με το μωρο σου, θεωρειται αρκετα γραφικο και οτι σκοτωνει την ερωτικη ζωη του ζευγαριου, χρειαζεσαι φυσικα μια κουνια για το μωρο, πιθανοτατα μια καλαθουνα και γιατι οχι και ενα ριλαξ για να κοιμαται κατα τη διαρκεια της ημερας. Και μια που θιξαμε το θεμα του υπνου, δεν αρκει οτι το μωρο κοιμαται στο δικο του δωματιο και κρεββατι, πρεπει να μαθει να το κανει μονο του...Οποτε, ειναι καλο να εχεις προμηθευτει μερικα ειδικα παιχνιδια που το νανουριζουν. Και καθως το μωρο μεγαλωνει, η μητερα πρεπει να επιστρεψει στην εργασια της και φυσικα δε θελει να χαλαει ολο τον ελευθερο χρονο της παιζοντας μαζι του, ομως και αυτο καπως πρεπει να μαθει ορισμενα πραγματα και να γινει εξυπνο μωρο, αγοραζουμε αρκετα εκπαιδευτικα παιχνιδια, ειδικα Cd που το παιδι τα ενεργοποιει με το πατημα ενος κουμπιου και παραγουν ηχο, βιβλια που μιλουν σε ξενες γλωσσες ή στα ελληνικαμ και του μαθαινουν πως λενε το ονομα του καθε ζωου,παιδικους υπολογιστες για να μη μενει πισω στις εξελιξεις της τεχνολογιας. Καποια στιγμη ομως, και κυριως εφοσον η μητερα αρχιζει να αντιλαμβανεται πως το μωρο ηρθε για να μεινει και νιωθει αρκετη κουραση, ενω της λειπει ενα Σαββατοκυριακο με το συζυγο να πινουν τον καφε τους με ηρεμια, το μωρο ξυπναει καθε τρεις και λιγο και εκεινη τρεχει να το ξανακοιμησει. Ομως, μια γνωστη της απο τη γειτονια, της λεει για ενα καταπληκτικο βιβλιο που διαβασε και τη βοηθησε να ξαναβρει τον υπνο της, το "κοιμησου μωρο μου". Και περιχαρης διαπιστωνει οτι μετα απο μερικες μερες που αφησε το μωρο της να κλαιει, οντως, εκεινο σταματησε να ξυπναει το βραδυ, και εκεινη πλεον νιωθει πιο ξεκουραστη και ευγνομωνει την κυρια που της το προτεινε.
Ισως αναρωτιεστε αν πραγματικα δε σκεφτονται οτι ολα αυτα γινονται με καποιο σκοπο και αν εχουν επιβλαβεις επιπτωσεις στα παιδια τους... Βεβαιως τα σκεφτονται! Για την ακριβεια, κατα βαθος τα ξερουν παρα πολυ καλα. Ομως, δεν θελουν να τα δουν, για εναν απλο λογο: Επειδη τους βολευουν, ειναι η ευκολη λυση..Τουλαχιστον προσωρινα. Εδω που τα λεμε, πραγματικα, δεν ειναι ευκολο. Ο θηλασμος εχει δυσκολιες . Χρειαζεται για αρκετο καιρο να ξεχασεις προσωπικες απολαυσεις και να επικεντρωθεις αποκλειστικα στο να τρεφεις το μωρο σου με το γαλα σου, ενω με τη φορμουλα δεν ισχυει το ιδιο. Και τα βραδυνα ξυπνηματα, σε διαλυουν μετα απο λιγους μηνες, νιωθεις οτι ξυπνας με την ιδια κουραση που κοιμηθηκες, ενω αν εκπαιδευσεις το μωρο σου να κλαιει για να κοιμηθει, θα κοιμασαι κι εσυ μια χαρα. Επισης, ειναι λιγο ζορικο να πρεπει να παιζεις με ενα μωρο και τις 10 ωρες τη μερα που ειναι ξυπνιο και να μη μπορεις να κανεις με την ησυχια σου τις δουλειες του σπιτιου ή να διασκεδασεις, ενω με εκπαιδευτικα παιχνιδια που ειναι γεματα με λαμπακια που αναβοσβηνουν και κανουν το παιδι να κολλαει, μπορει να απασχοληθει, ασε που αμα το βαλεις και στο παρκο, κανεις τις δουλειες με την ησυχια σου. Εχεις και το αυτοκινουμενο ριλαξ που το βαζεις και καθεται εκει χωρις να χρειαζεται να το εχεις ολη την ωρα αγκαλια. Στο κατω κατω, στο υπεροχο βιβλιο εκεινης της ψυχολογου διαβασες οτι αμα γκρινιαξει και λιγο του κανει καλο και μαθαινει να γινεται ανεξαρτητο.
Ολα τα παραπανω λοιπον, που αποφερουν τεραστια ποσα στις βιομηχανιες, ειναι πια ρουτινα και αυτονοητα για τις περισσοτερες οικογενειες, ευκαταστατες ή μη, ακριβως επειδη τους δινουν μια ευκολη λυση στα καθημερινα τους προβληματα.
Ομως, πως συνδυαζονται ολα αυτα με την τεραστια οικονομικη κριση ? Μα ειναι πολυ απλο..Αγοραζοντας ολα τα παραπανω, υποτιθεται οτι αγοραζεις χρονο! Και ο χρονος ειναι χρημα! Οταν το μωρο καταπινει σε 2 λεπτα το μπιμπερο του, κοιμαται μονο του, παιζει μονο του και μαλιστα υποτιθεται οτι μαθαινει απο αυτο το παιχνιδι, η μητερα εχει περισσοτερο ελευθερο χρονο! Μπορει λοιπον συντομα να επιστρεψει στη δουλεια της, αφου δε θηλαζει και το μωρο δεν την χρειαζεται εκει, ενω αφου γυρισει σπιτι, μπορει να αφησει το μωρο να παιζει ενω καθαριζει και μαγειρευει. Και ολοι ειναι ευχαριστημενοι, που ειναι το κακο ?
Το κακο ειναι οτι η παραπανω αναφορα, αφορα ανθρωπινα οντα. Και οι ανθρωποι εχουν συναισθηματα. Κανενας απο ολους αυτους τους συμβουλατορες, δεν επινοησε τιποτε απο ολα αυτα βασιζομενος στον ανικτυπο που εχουν στην ψυχικη και κατ'επεκταση και στη σωματικη υγεια του ανθρωπου. Κανεις απο ολους αυτους δε θα μπει στον κοπο να αναλυσει στη μητερα τις επιπτωσεις που εχει στον ψυχισμο του μωρου το ελεγχομενο κλαμα, ή αργοτερα η τιμωρια ή το γεγονος οτι μετα απο μια μερα στη δουλεια δεν εχει τη διαθεση να ασχοληθει και να παιξει μαζι του. Ισως το μωρο δεν εχει τον τροπο να πει πως νιωθει με λεξεις και πιθανον μετα απο λιγες ωρες κλαματος να κουραστει. Διδασκεται ομως μεσα απο αυτο, οτι τα συναισθηματα ειναι ανουσια. Και τα δικα του και των αλλων. Μπορει το διχρονο αγορι να δειχνει απαθες στη θεα του πατερα του που του φωναζει δυνατα, ομως μαθαινει αντι να τον σεβεται, να τον φοβαται. Ισως το πενταχρονο παιδακι απλα κατσουφιασει που θα μπει τιμωρια στο δωματιο του, φτανοντας ομως στην εφηβεια, θα γινει μια κοπελα αντιδραστικη που οι γονεις της δε θα μπορουν να την ελεγξουν και θα αναρωτιουνται γιατι μπλεκει με κακιες παρεες.
Αξιζει λοιπον να δωσουμε λιγο περισσοτερο χωρο στην αγαπη και στην εμπαθεια κατα την ανατροφη των παιδιων μας. Μπορει στην αρχη να ειναι ο δυσκολος δρομος, ομως ειναι και το μονο σωστο. Τα παιδια χρειαζονται χρονο για να μας εμπιστευτουν, για να μαθουν, για να ανεξαρτητοποιηθουν. Αυτες ειναι διαδικασιες που δεν επισπευδονται, ουτε υλικα που αγοραζονται. Ας αφησουμε λοιπον λιγο στην ακρη το "εγω" μας και ας δωσουμε λιγο χωρο και χρονο στις ψυχες που αναλαβαμε την ευθυνη να φερουμε στη ζωη ! Αυτοι εκει εξω στοχευουν στη δημιουργια ενος απαθους ειδους, χωρις συναισθηματα, που δεχεται παθητικα οτι του πουλανε ..Και το καταφερνουν..Μητερες ξυπνηστε !!!
Συμφωνώ απολύτως.Μεγαλώνω την δευτερη κόρη μου και την έχω όλη μέρα πάνω μου.Ακούω το παιδί μου και τις ανάγκες του.Η πρώτη μου κόρη ήταν το μοναδικό παιδί στο παιδικό σταθμό που δεν έκλαιγε καθόλου.Γιατί;Ηταν γεμάτη από μανούλα
ΑπάντησηΔιαγραφή