Σακχαρώδης Διαβήτης Κύησης

ΣΑΚΧΑΡΩΔΗΣ ΔΙΑΒΗΤΗΣ ΚΥΗΣΗΣ


ΓΕΝΙΚΑ
Ως ΣΔΚ ορίζεται ή διαταραχή του μεταβολισμού των υδατανθράκων που διαπιστώνεται κατά την κύηση.
Δημιουργείται από την αδυναμία των κυττάρων του παγκρέατος να ανταποκριθούν στην ανάγκη για αυξημένη έκκριση ινσουλίνης (μέχρι τριπλάσια) που υπάρχει φυσιολογικά στο 2ο και 3ο τρίμηνο της εγκυμοσύνης.Η ινσουλινοαντοχή, μέχρι κάποιο βαθμό, είναι φυσιολογική κατά την κύηση και δημιουργείται για να πάρει περισσότερη γλυκόζη το έμβρυο.
Ο Διαβήτης της Κυήσεως εξαφανίζεται με τον τοκετό. Εάν επιμένει να είναι αυξημένη η γλυκόζη στο αίμα της εγκύου για 3 μήνες μετά τον τοκετό τότε είτε προϋπήρχε άγνωστος Διαβήτης τύπου 2 (ή ακόμη και τύπου 1) είτε προϋπήρχε Προδιαβήτης.
Κύηση σε διαβητικές γυναίκες με ΣΔτ1 ή ΣΔτ2 αναφέρεται ως κύηση επί προϋπάρχοντος ΣΔ. Η εμφάνιση ΣΔ σε μη διαβητικές γυναίκες κατά τη διάρκεια της κύησης αναφέρεται ως Σακχαρώδης Διαβήτης της Κύησης (ΣΔΚ).
Η συχνότητα του ΣΔΚ, σύμφωνα με την Ελληνικη Διαβητολογική Εταιρεία, κυμαίνεται περί το 18% .
Ο Διαβήτης της Κυήσεως αυξάνει τον μελλοντικό κίνδυνο για Σ. Διαβήτη τύπου 2 κατά 7 φορές οπότε ενδεχομένως μπορεί να θεωρηθεί μια κατάσταση Προ-διαβήτη.
Επίσης σε μελλοντική κύηση υπάρχει περίπου 65% πιθανότητα να ξαναεμφανιστεί.



ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ
Είναι σχεδόν πάντα ασυμπτωματικός, δηλαδή χωρίς συμπτώματα, ή παρουσιάζει ελάχιστα συμπτώματα (π.χ. πολυδιψία, ναυτία, εξάντληση).



ΚΙΝΔΥΝΟΙ
Για τη μητέρα: προεκλαμψία, υπέρταση, κετοξέωση, ανάγκη για καισαρική τομή, τραύμα από τον τοκετό, μελλοντικός κίνδυνος εμφάνισης ΣΔ2
Για το μωρό: Μακροσωμία (βάρος κυήματος ή νεογνού μεγαλύτερο από εκείνο που αντιστοιχεί στην ηλικία κύησης), δυστοκία των ώμων, κατάγματα, μαιευτικές παραλύσεις, ενδομήτριος θάνατος, πολυδράμνιο, μεταβολικές επιπλοκές του νεογνου (υπογλυκαιμια, ικτερος κτλ), αργότερα παχυσαρκία και ΣΔ2.



ΔΙΑΓΝΩΣΗ
Συμφωνα με την ΕΔΕ (Ελληνική Διαβητολογική Εταιρεία):
Στην αρχική επίσκεψη κάθε εγκύου πρεπει να γινεται μέτρηση γλυκόζης νηστείας και HbA1c (γλυκοζηλιωμενη αιμοσφαιρινη)
◦ Αν γλυκόζη > 126 mg/dl,θεωρείται και αντιμετωπίζεται ως προηγουμενος ΣΔ
◦ Αν η γλυκόζη είναι ≥ 92 mg/dl, αλλά <126 mg/dl, θεωρείται ΣΔΚ
◦ Αν γλυκόζη είναι <92 mg/dl, προγραμματίζεται δοκιμασίας φόρτισης με γλυκόζη μεταξύ 24ης και 28ης εβδομάδος της κύησης.


Συμφωνα με το Up to Date του Iανουαριου 2017 της ADA (Αmerican Diabetes Association) :
Να γίνεται ελεγχος για πιθανο αδιάγνωστο ΣΔ στην πρωτη επισκεψη των γυναικων με παραγοντες κινδυνου . (αν αυτή είναι παχύσαρκη, έχει καθιστική ζωή, έχει πρώτου βαθμού συγγενή με ΣΔ, έχει γεννήσει στο παρελθόν νεογνό βαρύτερο των 4 κιλών, είχε προηγούμενο Διαβήτη της Κυήσεως, έχει Υπέρταση, έχει αυξημένα Τριγλυκερίδια και μειωμένη HDL, έχει Σύνδρομο Πολυκυστικών ωοθηκών, έχει Καρδιαγγειακή νόσο ή αν έχει γνωστό Προδιαβήτη.)
Να γινεται ελεγχος για ΣΔΚ στις 24-28 εβδομαδες κυησης σε ολες τις γυναικες.



ΔΟΚΙΜΑΣΙΑ ΦΟΡΤΙΣΗΣ ΜΕ ΓΛΥΚΟΖΗ (“ΚΑΜΠΥΛΗ ΖΑΧΑΡΟΥ”)
Συμφωνα με την ΕΔΕ (Ελληνική Διαβητολογική Εταιρεία):
◦ Λήψη 75 g γλυκόζης από του στόματος και μέτρηση γλυκόζης πλάσματος πριν, 1 ωρα μετά και 2 ωρες μετά τη λήψη της γλυκόζης. Όταν έστω και μία τιμή είναι ίση ή μεγαλύτερη τότε μπαινει η διαγνωση του ΣΔΚ:
Γλυκόζη νηστείας >92 mg/dl
Γλυκόζη 60΄ >180 mg/dl
Γλυκόζη 120΄ >153 mg/dl
◦ Η δοκιμασία πρέπει να γίνεται το πρωί, μετά από τουλάχιστον 8ωρη νηστεία
◦ Η εξεταζόμενη πρέπει τουλάχιστον κατά τις 3 προηγούμενες ημέρες να μην υποβάλλεται σε διαιτητικό περιορισμό όσον αφορά τους υδατάνθρακες (λήψη >150 g/ημέρα) και να μην περιορίζει τη φυσική της δραστηριότητα.

Συμφωνα με το Up to Date του Iανουαριου 2017 της ADA (Αmerican Diabetes Association) η διαγνωση του ΣΔΚ μπαινει με δυο τροπους:

1.Στρατηγικη one step:
περιλαμβάνει τη διενέργεια δοκιμασίας ανοχής γλυκόζης 75 γραμμαρίων, στην 24η με 28η εβδομάδα της κυήσεως, με νηστική την έγκυο για 8 ώρες τουλάχιστον.
Αν βρεθεί οποιαδήποτε από τις επόμενες τιμές γλυκόζης αίματος να είναι πάνω από το αναφερόμενο όριο, τίθεται η διάγνωση του:
Νηστείας: >92 mg/dL,
1 ώρας: >180 mg/dL,
2ώρου: >153 mg/dL

2. Στρατηγικη two steps
Γίνεται φόρτιση με 50 γραμμάρια γλυκόζης στην 24η με 28η εβδομάδα χωρίς να είναι νηστική η έγκυος.
Αν μετά από 1 ώρα η γλυκόζη στο αίμα είναι κάτω από 130mg/dL, η διάγνωση του ΣΔΚ ΑΠΟΚΛΕΙΕΤΑΙ και σταματά ο περαιτέρω έλεγχος.
Αν αντίθετα μετά από 1 ώρα η γλυκόζη στο αίμα είναι πάνω από 130-140 mg/dL η διάγνωση του ΣΔΚ είναι ΠΙΘΑΝΗ και συνεχίζουμε τον έλεγχο με 2η δοκιμασία φορτίσεως γλυκόζης.


Η δεύτερη φόρτιση γίνεται με 100 γραμμάρια γλυκόζης, με την έγκυο νηστική για 8 ώρες τουλάχιστον.
Αν σ’ αυτήν βρεθούν τουλάχιστον 2 από τις επόμενες 4 τιμές γλυκόζης αίματος να είναι πάνω από το αναφερόμενο όριο, τίθεται η ΔΙΑΓΝΩΣΗ του:
Νηστείας: >100mg/dL,
1 ώρας: >185mg/dL,
2ώρου: >160mg/dL,
3ώρου: >142mg/dL.

!!Αν στον ίδιο πληθυσμό εγκύων εφαρμοστεί η στρατηγική του one step (με τη γλυκόζη νηστείας >92 mg/dL) βρίσκονται 3πλάσιες περίπου (15%) έγκυοι με Διαβήτη Κυήσης, συγκριτικά με τη στρατηγική two steps!!


 ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ
H αντιμετωπιση του ΣΔΚ ξεκιναει με διαιτα, ασκηση, ελεγχο του βαρους της εγκυου και καταγραφη της γλυκοζης αιματος . Αν με αυτες τις μεθοδους η εγκυος δεν καταφερει να φτασει τους παρακατω γλυκαιμικους στοχους, τοτε θα χορηγηθει φαρμακευτικη θεραπεια.


ΓΛΥΚΑΙΜΙΚΟΙ ΣΤΟΧΟΙ
Συμφωνα με την ΕΔΕ (Ελληνική Διαβητολογική Εταιρεία):
• Γλυκόζη νηστείας και προγευματική 70-95 mg/dl
• Γλυκόζη 1 ώρα μετά το γεύμα 90-130 mg/dl
• Γλυκόζη 2 ώρες μετά το γεύμα 80-120 mg/dl.


Συμφωνα με την ADA (Αmerican Diabetes Association):
Γλυκόζη νηστείας και προγευματική <95 mg/dl
• Γλυκόζη 1 ώρα μετά το γεύμα <140 mg/dl
• Γλυκόζη 2 ώρες μετά το γεύμα< 120 mg/dl (Κατά το Αγγλικό NICE, κάτω από 115 mg/dL).
Η τιμή της γλυκόζης δεν πρέπει να κατεβαίνει κάτω από 75mg/dL.

Η Γλυκοζυλιωμένη Αιμοσφαιρίνη (Hb A1C) θεωρείται δευτερεύον στόχος και καλύτερα να κυμαίνεται μεταξύ 6 και 6.5% κατά τη θεραπεία του διαβήτη της κυήσεως, σύμφωνα με τις οδηγίες της ADA του 2016.
Αυτή πρέπει να ελέγχεται ανά μήνα στην έγκυο με διαβήτη της κυήσεως και όσο πλησιάζει ο τοκετός, το όριο καλύτερα να κατεβαίνει ενδεχομένως και κάτω από το 6%, χωρίς όμως να δημιουργείται υπογλυκαιμία στην μητέρα.

* Αν παρουσιάσει υπεργλυκαιμία ή/και δεν αισθάνεται καλά η έγκυος με το διαβήτη της κυήσεως, διενεργείται επειγόντως έλεγχος για διαβητική κετοξέωση.


ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ
Μετφορμινη
Σχετιζεται με μικροτερο ποσοστο νεογνικης υπογλυκαιμιας και λιγοτερη αυξηση βαρους της μητερας , αλλα μπορει να αυξησει τον κινδυνο προωροτητας. Η μετφορμινη διαπερνα τον πλακουντα και δεν υπαρχουν ακομα στοιχεια για τις πιθανες μακροπροθεσμες συνεπειες της.

Σουλφονυλουρια
Οι συγκεντρωση της γλυβουρίδης στον ομφάλιο λωρο είναι περίπου 70% του επιπεδου της μητέρας.Συνδέεται 
με υψηλότερο ποσοστό νεογνικήςυπογλυκαιμίας και μακροσωμίας σε σχεση με την ινσουλίνη ή τη  μετφορμίνη.

Ινσουλίνη
• Όταν δεν επιτυγχάνονται οι γλυκαιμικοί στόχοι ή εμφανίζονται σημεία μακροσωμίας στο υπερηχογράφημα του εμβρύου, τότε στο θεραπευτικό σχήμα προστίθεται και η ινσουλίνη. Στις τελευταίες οδηγίες της ADA (Ιανουάριος 2017) θεωρείται προτιμώτερη η χορήγηση ινσουλίνης εξαρχής. Η ινσουλίνη είναι ασφαλής στην κύηση διότι δεν διαπερνά τον πλακουντιακό φραγμό. Το σχήμα που θα ακολουθησει η εγκυος καθορίζεται με βάσει τις αναγκες και τις συνήθειες της.
Μετα τον τοκετό πρέπει αμεσα να σταματα η θεραπεία.



ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΤΟΚΕΤΟ
Η γυναίκα μετά τον τοκετό πρέπει να συνεχίζει να ελέγχει τη γλυκόζη νηστείας για 72 ώρες. Σύμφωνα με την ΕΔΕ τους επόμενου ς2-3 μηνες και στο έτος πρεπει να κάνει δοκιμασία ανοχής της γλυκόζης (“καμπύλη ζαχάρου”). Επίσης πρεπει να ελεγχεται κάθε χρόνο με γλυκόζη νηστείας ή κάθε 3 χρόνια με δοκιμασία ανοχής γλυκόζης. Και οι δυο Εταιρείες συμφωνούν πως οι γυναίκες με ιστορικό ΣΔΚ που βρέθηκαν να έχουν προδιαβήτη πρέπει να λαμβάνουν εντατικές παρεμβάσεις στον τρόπο ζωής (υγιεινή διατροφή, να ασκέιται και να χάσει κιλά), ενώ μπορεί να χρειαστεί να κάνει αγωγή με μετφορμίνη για την πρόληψη του Σακχαρώδη Διαβήτη.



ΘΗΛΑΣΜΟΣ
Η μητέρα με ΣΔΚ, ΣΔ1 ή ΣΔ2 μπορεί να θηλάσει το μωρό της. Σύμφωνα με την ADA “όλες οι γυναίκες θα πρέπει να υποστηρίζονται στην προσπάθεια τους να θηλάσουν. Ο θηλασμός μπορεί να προσδώσει σημαντικά μακροπρόθεσμα οφέλη στο μεταβολισμό της μητέρας και του μωρού”.
Τα μωρα διαβητικών μητέρων έχουν μεγαλύτερη πιθανότητα εμφάνισης υπογλυκαιμίας μετά τον τοκετό ,ακόμα και αν η μητέρα έιχε καλό έλεγχο του σακχάρου της, γιατί έχουν συνηθίσει στα υψηλά επίπεδα γλυκόζης. Η επαφή δέρμα με δέρμα και οι συχνοί θηλασμοί είναι πολυ σημαντικά, γιατί βοηθούν στη ρύθμιση του σακχάρου τους. Επιπλέον ο θηλασμός έχει φανεί ότι μειώνει την πιθανότητα εμφάνισης διαβήτη στη μετέπειτα ζωή του μωρού.
Στην Ελλάδα τα νεογνά διαβητικών μητέρων συνηθίζεται να αποχωρίζονται τη μαμά τους προκειμένου να τεθούν υπό παρακολούθηση στη μονάδα παρακολούθησης νεογνών για αρκετές ώρες. Γιαυτο πολλές μαμάδες , για να δώσουν στο μωρό τους το πολύτιμο πρωτόγαλα αυτές τις 'ωρες αλλά και για να μειώσουν τον κίνδυνο υπογλυκαιμίας αντλούν γάλα τις τελευταίες εβδομάδες κύησης πριν τον τοκετό και ταίζουν με αυτό το μωρό τους, όσο βρισκεται στην παρακολούθηση.



Mιρέλλα Μάνεση



 ΠΗΓΕΣ



"
Δεν υπάρχουν σχόλια: Ετικέτες ,

Η Πρώτη Ωρα μετά τον Τοκετό: 7 λόγοι να μη σας ενοχλήσουν

Η φροντίδα που λαμβάνει το μωρό σας αμέσως μετά τη γέννηση έχει σημαντικές επιπτώσεις στη μετάβασή του από τη μήτρα στην εξωμητριο ζωη. 

 Σε έναν πολιτισμό που ως συνήθεια χωρίζει τις μητέρες απο τα μωρά για διαδικασίες ρουτίνας -όπως ο καθαρισμός,το ζύγισμα, η μέτρηση- τα περισσότερα μωρά πχάνουν αυτήν την κρίσιμη στιγμή της επαφης δέρμα με δέρμα με τις μητέρες τους, η οποία έχει βραχυπρόθεσμες και μακροπρόθεσμες συνέπειες και για τους δυο. 

 Δεδομένου ότι αυτές οι διαδικασίες δεν είναι απαραίτητες για την διατηρηση της ευημεριας της μητερας ή του μωρου, δεν υπάρχει κανένας λόγος για τον οποίο δεν μπορουν να καθυστερήσουν πέραν της πρώτης κρίσιμης ώρας.

 Η πρώτη ώρα θα πρέπει να επικεντρωθεί στον πρώτο θηλασμό και στο δεσμο μητέρας-παιδιού και οικογένειας. Εκτός από την περιπτωση οπου η μητέρα ή το μωρό έχει ανάγκη από ιατρική βοήθεια, τα πρωτόκολλα του νοσοκομείου θα πρέπει να υποστηρίζουν αυτο το χρονικο διαστημα (τη μια ωρα) τόσο για φυσιολογικους τοκετους οσο για τοκετους με καισαρικη. 

 Τι είναι Αδιατάρακτη Πρώτη ώρα; 
Τα μωρά γεννιούνται και αμέσως τοποθετούνται με την κοιλιά στο στομάχι της μητέρας τους. Μια ζεστή κουβέρτα θα πρέπει να τοποθετείται πάνω από τη μητέρα και το μωρό, για να κρατήσει τη μητέρα ζεστή. Αυτό επιβραδύνει την παραγωγή της αδρεναλίνης μέσα της, έτσι ώστε να μην παρεμβαίνει στην οξυτοκίνη και την προλακτίνη που παράγονται (απαραίτητες για το δεσιμο και το θηλασμό). 

 Αυτή τη στιγμή, οι ανάγκες της μητέρας είναι απλες: ζεστασιά και ένα ήσυχο, ήρεμο περιβάλλον. Είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι είναι ακόμα σε τοκετο - ο πλακούντας και οι μεμβράνες δεν έχουν ακόμη γεννηθεί, και μήτρα της πρέπει να επανελθει πισω. 

 Εδώ είναι 7 σημαντικοί λόγοι για τους οποίους θα πρέπει να μη διαταραχθεί η πρώτη ώρα μετά τον τοκετό: 

 # 1: Εναρξη του θηλασμού 
Είναι αρκετά κοινό αυτές τις μέρες για το προσωπικό του νοσοκομείου να θέλει το μωρό να αρχίσει το θηλασμό μέσα στην πρώτη ώρα. Εκτός από τη σημασία της έγκαιρης σιτισης για τη σύνδεση της μητέρας-μωρού και του δεσιματος, βοηθά επίσης να αποβληθεί ο πλακούντας πιο γρήγορα και εύκολα, μειώνοντας τον κίνδυνο αιμορραγίας μετά τον τοκετό. Διαβάστε περισσότερα σχετικά με τα οφέλη του φυσικου τρίτου στάδιου εδώ . 

 Είναι συνηθισμενο οι φροντιστες να βοηθουν το μωρό να προσκολληθει πάνω στη θηλή, κατι το οποιο είναι αναγκαίο στις περισσότερες περιπτώσεις. Όταν τα μωρά που δεν έχουν εκτεθεί σε φάρμακα τοποθετούνται δέρμα με δέρμα με τις μητέρες τους και αφήνονται ανενόχλητα, θα ψαξουν ενστικτωδώς το στήθος της μητέρας τους και θα προσκολληθουν στη θηλή. Αυτό είναι γνωστό ως «breast crawl» και παρατηρήθηκε για πρώτη φορά από Σουηδους ερευνητές στη δεκαετία του 1980. Με περαιτέρω παρατήρηση ανακάλυψαν ότι τα μωρά γεννιούνται με έμφυτα ένστικτα που τα βοηθούν να βρουν τη θηλή της μητέρας τους, όπως και όλα τα νεογέννητα θηλαστικά. 

 # 2:Ρύθμιση συστημάτων σώματος 
Τα μωρά που έχουν αφεθει δέρμα με δέρμα στις μητέρες τους για τις πρώτες ώρες αμέσως μετά τη γέννησή μπορουν ευκολοτερα να ρυθμίσουν τη θερμοκρασία και την αναπνοή τους. Τα νεογνά δεν είναι σε θέση να προσαρμόσουν τη θερμοκρασία του σώματός τους, οπώς τα μεγαλύτερα παιδιά και οι ενήλικες, καθώς δεν έχουν τα ίδια μονωτικά επίπεδα λίπους. Έχουν περάσει εννέα μήνες σε ένα περιβάλλον με απόλυτα ελεγχόμενη θερμοκρασία. Αν τα μωρά χάσουν πάρα πολύ θερμοτητα, θα πρέπει να χρησιμοποιησουν περισσότερη ενέργεια και οξυγόνο από ό, τι μπορουν να διαθέσουν, για να προσπαθήσουν και να κρατήσουν σταθερή τη θερμοκρασία τους. 

 Μια αδιατάρακτη πρώτη ώρα δέρμα στο δέρμα μειώνει επίσης τον κίνδυνο υπογλυκαιμίας (χαμηλά επίπεδα σακχάρου στο αίμα). Τα νεογέννητα μωρά μπορουν να παράγουν γλυκόζη από τις αποθηκες ενεργειας του σώματος τους μέχρι να θηλάσουν καλά και είναι πιο πιθανό να το κανουν όταν παραμένουν  δέρμα με δέρμα με τις μητέρες τους. 

 # 3: Προωθεί την Καθυστερημένη Απολινωση του Ομφαλιου Λωρου 
Αφήνοντας τον ομφάλιο λώρο ανέπαφο, ενώ εξακολουθεί να πάλλεται, επιτρέπει στα μωρά να παιρνουν ακομα οξυγόνο μέσω του πλακούντα, ενώ προσαρμοζουν την αναπνοή τους στους πνεύμονές τους. Όντας δέρμα με δέρμα με τις μητέρες τους, τα μωρά σταθεροποιήουν την αναπνοή, γεγονός που σημαίνει ότι ο λωρος τους θα παραμείνει ανέπαφος για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα δίνοντάς τους ετσι περισσότερες πιθανότητες να λάβουν ζωτικής σημασίας ερυθρά αιμοσφαίρια και να μειώσουν τον κίνδυνο σιδηροπενικής αναιμίας (διαβάστε περισσότερα για την καθυστερημένη απολινωση του λωρου εδώ ). 

 Ακόμα κι αν έχετε κανει καισαρική τομή,η καθυστερημένη απολινωση του λωρου είναι δυνατή, αλλά όχι σε όλες τις περιπτώσεις. Τελικά αυτό εξαρτάται από την προθυμία του γιατρου σας και τη δικη σας  κατάστασή. Μιλήστε στο γιατρο σας για να δείτε αν υποστηρίζει την καθυστερημένη απολινωση στην καισαρικη τομη. Είναι ένα σημαντικό ερώτημα που πρεπει να συζητησετε μαζι του

  # 4: Προωθεί τη συνδεση Μητερας-Μωρου
Η επαφη δερμα με δερμα μετά τη γέννηση επιτρέπει στη μητέρα και το μωρό να γνωρίσουν ο ένας τον άλλον. Οι μητέρες που έχουν δερμα με δερμα το μωρο τους μετά τον τοκετό είναι πιο πιθανό να αισθάνονται σίγουρες και άνετες στην ικανοποίηση των αναγκών των μωρών τους από ό, τι εκείνες που δεν το εχουν. Η συνδεση είναι κρίσιμης σημασίας για την επιβίωση του νεογέννητου. Οι υποδοχείς της ωκυτοκίνης στον εγκέφαλο μιας γυναίκας αυξανονται κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, έτσι ώστε όταν το μωρό της γεννηθεο, να ανταποκρίνεται περισσότερο σε αυτή την ορμόνη που προάγει την μητρική συμπεριφορά. Η ωκυτοκίνη παράγεται σε μεγάλες ποσότητες, όταν θηλαζουν και κρατουν τα μωρά πανω τος δερμα με δερμα. 

 Οι μητέρες που είχαν απο νωρίς δέρμα με δέρμα τα μωρά τους είναι πιο πιθανό να επιδείξουν συμπεριφορές συνδεσης αργότερα στη ζωή του παιδιού τους, όπως φιλιά, αγκαλιες, θετική ομιλία και ούτω καθεξής. 

 Το δέρμα με δέρμα ειναι εφικτο για τις περισσότερες μητέρες με καισαρική τομή - μάθετε περισσότερα εδώ . 

 # 5: Βελτιώνει το ποσοστο Επιτυχιας του Θηλασμου
Η έναρξη του θηλασμού και η διάρκεια του είναι πιθανό να είναι πιο επιτυχής με τα μωρά που ειναι απο νωρις σε επαφη δερμα με δερμα. Αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό σε χώρες όπου τα ποσοστά θηλασμού είναι σημεντικα μειωμενα σε λίγους μήνες μετά τη γέννηση, όπως η Αυστραλία, την Αμερική και το Ηνωμένο Βασίλειο. Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας συστήνει τον αποκλειστικό θηλασμό κατά τους πρώτους έξι μήνες για να επιτευχθεί η βέλτιστη ανάπτυξη και η  υγεία. Η δημιουργία των κατάλληλων συνθηκών για την έναρξη του θηλασμού θα συμβάλει στην προώθηση μεγαλύτερης διάρκειας θηλασμού για πολλές γυναίκες. 

 Τα μωρά που αφήνονται να αυτο-τοποθετηθουν στο στηθος συνήθως έχουν καλύτερη πιθανότητα σωστής τοποθέτησης της γλώσσας κατα το θηλασμο. Αυτό μπορεί να αυξήσει μακροπρόθεσμα το θηλασμό καθως οι μητέρες βιώνουν μεγαλύτερη ευκολία και λιγότερα προβλήματα . 

 # 6: Προστατεύει από τις επιδράσεις του Διαχωρισμού 
Τα μωρά γεννιούνται έτοιμα να αλληλεπιδρασούν με τις μητέρες τους - ένα νεογέννητο μωρό που δεν έχει εκτεθεί σε υπερβολική φαρμακευτική αγωγή θα είναι σε εγρηγορση και το βλέμμα του με προσήλωση στο πρόσωπο της μητέρας του, αναγνωρίζοντας τη μυρωδιά της, τον ήχο της φωνής της και το άγγιγμα του δέρματός της. Η παραμονη με τη μητέρα του είναι το κλειδί για την επιβίωση ενός μωρού και ο διαχωρισμός είναι απειλητικος για τη ζωή του. Τα μωρά γεννιούνται με πρωταρχικό ένστικτο ενός θηλαστικού να παραμείνουν μέσα στον ασφαλη χωρο της μητέρας, όπου υπάρχει ζεστασιά, ασφάλεια και διατροφή.

  Όταν τα μωρά χωρίζονται από τη μητέρα τους, διαμαρτυρονται δυνατά, εφιστώντας την προσοχή της μητέρας τους στην αγωνία τους. [...] Αν δεν είναι επανενωθουν με τη μητέρα τους, παρά τις διαμαρτυρίες τους, θα φτασουν σε μια κατάσταση απελπισίας - ουσιαστικά σταματανε και ησυχαζουν. Αυτό είναι εν μέρει ένα ένστικτο επιβίωσης για να αποφύγουν την προσέλκυση αρπακτικων, και τα συστήματα του σώματός τους επιβραδύνουν τη διατήρηση ενέργειας και θερμότητας. 

 # 7: Φυσική Ενίσχυση του ανοσοποιητικου του μωρού σας 
Όταν τα μωρά γεννιούνται, προερχονται από ένα σχεδόν αποστειρωμένο περιβάλλον στη μήτρα και σπέρνονται από τα βακτήρια της μητέρας τους. Αυτό εκπαιδεύει ουσιαστικά τα κύτταρα του μωρού να καταλάβουν ποια είναι «καλά» και «κακά» βακτήρια. Αυτό βοηθαει το ανοσοποιητικό τους σύστημα να καταπολέμησουν τις μολύνσεις και να προστατεύθουν από νόσους στο μέλλον. 

 Μια έρευνα δείχνει ότι, αν στα μωρά δεν δίνεται αυτή η ευκαιρία να εκτεθούν σε βακτήρια της μητέρας τους,επειδή δεν γεννηθηκαν κολπικά, δεν παρεμειναν δερμα με δερμα ή δεν θηλάσαν, τότε το ανοσοποιητικό τους συστημα δεν μπορεί να αξιοποιήσει πλήρως τις δυνατότητές του και να αυξάνεται έτσι ο κινδυνος νοσου του παιδιου στο μελλον.
Δερμα με δερμα επαφη και θηλασμος απο την αρχη είναι ένας εξαιρετικός τρόπος για να βοηθήσετε να αυξήθει η έκθεση του μωρού σας σε βακτήρια, αν χρειάζεται να κανετε καισαρική τομή για ιατρικούς λόγους. Μάθετε περισσότερους τρόπους για να ενισχύσετε το ανοσοποιητικό σύστημα του μωρού σας εδώ . 

 Συμβουλές για Σχεδιασμο αδιατάρακτης πρωτης ώρας μετά τη γέννηση 
Το να καταννοησετε καλυτερα πως μια αδιατάρακτη ώρα μετά τη γέννηση εχει επιπτώσεις στο θηλασμο, την ευημερια της μητέρας και την αναπτυξη του νεογέννητου, βοηθά στο να κανετε συνειδητές επιλογές σχετικά με την κρίσιμη αυτή περίοδο: 
Επιλέξτε καταλληλο γιατρο ή μαια για να αυξήσετε τις πιθανότητές σας για εναν φυσικο τοκετο και την πρωτη ωρα χωρις παρεμβασεις . Οι φροντιστές θα πρέπει να υποστηρίζουν την πρώτη ώρα και να αφήσουν τους ελέγχους ρουτίνας του μωρού μέχρι να είστε έτοιμοι. 
Δημιουργήστε ένα βέλτιστο περιβάλλον για τον τοκετο σας (ζεστη, χαμηλός φωτισμός, ήσυχα, ιδιωτικα, με υποστηρίξη). Αυτό ενισχύει τις σωστές ορμόνες για φυσικό τοκετό, ο οποίος μειώνει την ανάγκη για παρεμβάσεις που θα μπορούσαν να προκαλέσουν το διαχωρισμό από το μωρό σας. 
Βεβαιωθείτε οτι οι φροντιστές σας εχουν καταλάβει το σημαντικοτητα της καθυστερημενης απολινωσης του  ομφαλιου λωρου μέχρι να έχει σταματήσει να πάλλεται, έτσι το μωρό δεν μπορεί να διαχωριστεί από εσάς. 
Για την προώθηση της παραγωγής της ωκυτοκίνης και της προλακτίνης, βεβαιωθείτε ότι το περιβάλλον σας μετά τη γέννηση παραμένει ζεστο και ήρεμο.

 Μετάφραση: Μιρέλλα Μάνεση
Πηγή:www.bellybelly.com.au
"
Δεν υπάρχουν σχόλια: Ετικέτες

Η επίδραση του περιβάλλοντος στον τοκετό

Τα θηλαστικά, τόσο τα άγρια ​​όσο τα οικόσιτα, επιλέγουν ένα ασφαλές, προστατευμένο μέρος για να γεννήσουν τα μωρά τους - μόνα τους. Ενώ οι εσωτερικοι μηχανισμοί της γέννας είναι πολύπλοκοι, το συνολικό σχέδιο είναι απλό. 

 Η ανενόχλητη μητέρα γεννά αποτελεσματικά και γρήγορα, καθώς νιώθει ασφαλής, και οι τελευταίες στιγμές της γέννησης είναι μια καταπληκτική προσπάθεια εξωθησης. 

 Η Δυτική κουλτούρα έχει επικεντρωθεί σε μεγάλο βαθμό στην παθολογία και οι ιατρικές πτυχές της γέννησης κατά τα τελευταία εκατό χρόνια, προωθουν έναν βαθια ριζωμενο φόβο και δυσπιστία στη διαδικασία του τοκετού. 

 Σήμερα, το 96% των γεννήσεων λαμβάνουν  χώρα σε καταστασεις υψηλής τεχνολογίας, με σκοπό να αποφευχθεί η καταστροφή σε περίπτωση που κάτι πάει στραβά. 

 Ωστόσο, τα λαμπερά φώτα, οι θόρυβοι, οι συνεχείς διαταραχές και η έλλειψη της ιδιωτικής ζωής παρεμποδίζουν την αυθόρμητη, ακούσια διαδικασία της γέννησης. 

 Το περισσότερο δεν είναι πάντα το καλύτερο. Οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι ένα λαμπρό παράδειγμα, καθώς έχουν από τα υψηλότερα ποσοστα περιγεννητικής και μητρικής θνησιμότητας στον ανεπτυγμένο κόσμο. Ακόμη και στην Αυστραλία, ένα στα τρία μωρά γεννιέται με καισαρική τομή, πολύ πάνω από τις διεθνείς συστάσεις. 

 Οι άνθρωποι είναι τα μόνα θηλαστικά που χρειάζονται βοήθεια κατά τη διάρκεια του τοκετου. Και δυστυχώς, κανονικά στάδια του τοκετού δεν είναι πλέον υπαρκτα ή δεν αναγνωρίζονται από τους γιατρούς και τις μαίες.

 Τι είναι το αντανακλαστικό εξώθησης του εμβρυου; 
Ο όρος '"αντανακλαστικό εξώθησης του εμβρυου"χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά στη δεκαετία του 1960, όταν η Niles Νewton ερευνουσε την επίδραση του περιβάλλοντος στη γέννηση των ποντικών. Η έρευνά της έδειξε την αντιδραση των ποντικών στο φόβο και το άγχος από το περιβάλλον τους.

 Εξαιρετικά υψηλά επίπεδα αδρεναλίνης κατά τα τέλη του τοκετου μπορεί να προκαλέσουν το εμβρυϊκή αντανακλαστικό εξώθησης. Αυτό το κύμα προκαλεί ισχυες, ταχείς συσπάσεις που μετακινουν το μωρό από την μήτρα προς το κανάλι γέννησης. Η πίεση του μωρού στον κόλπο διεγείρει τo αντανακλαστικό του ferguson , το οποίο είναι η ανεξέλεγκτη αποβολή του μωρού, που συμβαίνει όταν τα νεύρα στην πύελο διεγείρονται όπως το μωρό κατεβαίνει μέσα από το κανάλι γέννησης. 

 Αυτη η  βιοανάδραση στέλνει μηνύματα στον εγκέφαλο για να απελευθερώσει περισσότερη ωκυτοκίνη, με συνέπεια δύο ή τρεις ισχυρές συστολές. Το μωρό γεννιέται γρήγορα και εύκολα, χωρίς την οικειοθελή εξώθηση από τη μητέρα. 

 Πότε συμβαίνει το αντανακλαστικό εξώθησης του εμβρύου;
Ο Michel Odent, διάσημος Γάλλος μαιευτήρας, άρχισε να χρησιμοποιει τον συγκεκριμενο ορο στη δεκαετία του 1980 για τις γυναικες που ειναι σε τοκετο. Παρατηρησε ότι το εμβρυϊκο αντανακλαστικό εξώθησης μπορεί να προκληθεί από μια αίσθηση κινδύνου αργά στον τοκετο, όπου είναι πιο εφικτο να γέννηθει το μωρο από το να σταματήσει ο τοκετος, όπως θα μπορούσε να συμβεί στις αρχές του τοκετου αν υπάρχει μια απειλή.

 Το εμβρυϊκο αντανακλαστικό εξώθησης μπορεί επίσης να προκύψει αυθόρμητα, όταν η μητέρα βίωσει μια εντελώς ανενόχλητη γεννα. Αισθάνεται εντελώς ασφαλής και υποστηρίζεται, έχει ιδιωτική ζωή και δεν ενοχλείται από το θόρυβο και τα λαμπερά φώτα. 

 Είναι σπάνιο να δούμε το εμβρυϊκο αντανακλαστικό εξώθησης στιονοσοκομείο, όπου οι γυναίκες συχνά διαταράσσονται κατά τον τοκετο - είτε με διαδικασίες ρουτίνας ή παρεμβάσεις. Είναι πιθανό μια γυναίκα να βιωσει το αντανακλαστικο αν απειλείται με παρεμβάσεις ή αισθάνεται φόβο για την ασφάλεια του μωρού της στο τελευταίο στάδιο του τοκετού. 

 Κατά τη διάρκεια του ενεργού τοκετού, η γυναίκα μπορεί να φαίνεται ότι είναι σε κατάσταση ύπνου μεταξύ των συστολων. Μπορεί να υπάρχει μια παύση στην συστολες για λεπτά ή ώρες, λίγο πριν συμβεί το αντανακλαστικό γέννησης - αυτό μπορεί να είναι ανησυχητικό για τους παροχους φροντίδας, οι οποίοι μπορεί να θέλουν να ελέγξουν τον καρδιακό ρυθμό του μωρού. Εάν είναι απαραίτητο, πρέπει να το κάνουμε όσο αθόρυβα και διακριτικά γίνεται. 

 Η έναρξη του αυθόρμητου αντανακλαστικού γέννησης μπορεί να συμβεί εντελώς ξαφνικά. Ένα τεράστιο κύμα αδρεναλίνης πλημμυριζει την κυκλοφορία του αίματος της μητέρας και την ξυπνάει από την έκσταση του τοκετου.Ο Rachel Reed, συντάκτης της midwifethinking.com blog λέει, «η αδρεναλίνη είναι ο τρόπος της φύσης να καθαρισει τις 'ενδορφινικη'κατάσταση στην οποια εχει μπει η γυναικα, έτσι ώστε να μπορει να είναι σε εγρηγορση καθως το μωρό της φτάνει και να είναι έτοιμη να το προστατεύσει."

 Συχνά, κατά τη διάρκεια αυτού του αντανακλαστικού οι γυναίκες εκφράζουν φόβους είναι συγκλονισμένες από όλα (δηλαδή «είναι πάρα πολύ, δεν μπορώ να το κάνω, θέλω να πεθάνω»). Μπορούν να προχωρήσουν σε μια όρθια θεση ή να κλίνουν προς τα εμπρός από μια σειρά έντονων και ακούσιων συσπάσεων,που κινουν το μωρό έξω από τη μήτρα με τρεις ή τέσσερις αποβλητικες προσπάθειες. Δεν υπάρχει «πιέστικη/εξωθητικη" προσπάθεια από τη μητέρα. 

 Οι περισσότεροι πάροχοι φροντίδας και μαίες ενστικτωδώς θα προσπαθήσουν να καθησυχάσουν τις γυναίκες, όταν εκφράσουν το φόβο και την αβεβαιότητα. Οι φροντιστές μπορεί να αρχίσουν να λένε στη μητέρα να πιέσει ή να μην ωθήσει, ή να προτείνουν κολπικό έλεγχο για να δουν αν είναι πλήρης η διαστολή. Όλες αυτές οι προσπάθειες να αξιολογήσουν την κατάσταση, μπορεί να επηρεάσουν το αντανακλαστικό γέννησης, καθώς διεγείρουν τη «σκέψη του εγκεφάλου» της μητέρας, δηλ το νεοφλοιό.

 Η απελευθέρωση αδρεναλίνης και ο τερματισμός του τοκετου είναι ένας προστατευτικός μηχανισμός που ήταν απαραίτητο για την εξέλιξη των ειδών. 

 Δεν απαιτείται πλεον για να γεννησουν οι ανθρωποι, αλλά η αντιδραση εξακολουθεί να είναι παρούσα, και αν ενεργοποιηθεί την κατάλληλη στιγμή, μπορεί να επιτρέψει στις γυναίκες να γεννήσουν τα μωρά τους εύκολα και με ασφάλεια. Συχνά αυτό το αντανακλαστικό λείπει από τον κολπικό τοκετό , πραγμα που οφείλεται σε περιττές επεμβάσεις ή ενοχλησεις προς τη μητέρα κατά τη διάρκεια του τοκετου. Οι γυναίκες επιλέγουν να γεννήσουν στα νοσοκομεία, επειδή πιστεύουν ότι είναι ασφαλέστερο, αλλά θα πρέπει να έχουν επίγνωση των επιπτώσεων του περιβάλλοντος τους στη φυσική διαδικασία της γέννησης. 

 Μεταφραση: Μιρελλα Μανεση
Πηγη: http://www.bellybelly.com.au/birth/fetal-ejection-reflex-what-is-it-and-how-does-it-happen/
"
Δεν υπάρχουν σχόλια: Ετικέτες

Το αντανακλαστικό εξώθησης του εμβρύου


Το αντανακλαστικό εξώθησης του εμβρύου είναι πραγματικό - και απίθανο! Γραφει η Gloria Lemay στο εξαιρετικό της άρθρο  Pushing for First Time Moms:
Ο Δρ Michel Odent επαναλαμβάνει ξανά και ξανά, "Το πιο σημαντικό πράγμα είναι:. Μην ενοχλείτε τη γυναίκα που γεννάει" Νομίζουμε ότι ξέρουμε τι σημαίνει αυτό. Οσο περισσότερες γεννήσεις παρακολουθώ, τόσο περισσότερο συνειδητοποιώ πόσο πολύ έχω διαταράξει τη γυναίκα που γεννάει. Το διαταρασσω είναι συνηθως μεταμφιεσμένο σε «βοηθώ». Κάνοντας στη μητέρα ερωτήσεις,με τη σταθερή λεκτική καθοδήγηση, με συνομιλίες στο δωμάτιο, κάνοντας 'κλικ' με τις κάμερες - υπάρχουν τόσοι πολλοί τρόποι για να τραβήξουμε την μητέρα από την αρχαία εγκεφαλική της έκσταση  (απαραίτητη για την ομαλή έξοδο του μωρού) στον παρόντα χρόνο (χρησιμοποιώντας το νεοφλοιο της που παρεμβαινει στην ομαλή γέννηση). Αυτό πρέπει να αποφευχθεί. [...] Το να αναγνωρίσουμε τρόπους με τους οποίους μπορούμε να υποστηρίξουμε τη μητέρα να εισέλθει σε αυτο το βαθύ κύμα έκστασης του εγκεφάλου της που οδηγεί σε μια ομαλή γέννα, είναι επιτακτική ανάγκη. Θεωρώ ότι είναι πολύ χρήσιμο να έχουμε νέα γλώσσα και νεες έννοιες για να εξηγήσουν τη διαδικασία στους επαγγελματίες. Ο Δρ Odent μου έχει διδάξει να περιμένουμε για το "αντανακλαστικό εξώθησης του εμβρύου." Αυτό είναι ένα αντανακλαστικό όπως πχ το φτάρνισμα. Από τη στιγμή που υπάρχει δεν μπορείς να το σταματήσεις, αλλά αν δεν το έχεις, δεν μπορείς να το αναγκάσεις. Καθώς αναμένω για το "αντανακλαστικό εξώθησης του εμβρυου", φαντάζομαι τη μητέρα να κάνει διαστολή "έντεκα εκατοστά." Αυτή η έννοια μου θυμίζει πως μπορεί να υπάρχει διαστολή έξω από την έκταση των 'γαντοφορεμένων' δάχτυλων" μας για την οποια δεν ξέρουμε ,αλλά μερικές γυναίκες χρειάζεται  να φτάσουν, προκειμένου να ξεκινήσει η εξώθηση του μωρού.Θεωρώ επίσης πολύτιμο να δείτε τη γέννηση ως μια «διαδικασία αποβολής" όπως τις υπολοιπες διαδικασίες αποβολης -βήχας, αφόδευση, ούρηση, το κλάμα, εφίδρωση. Όλα είναι πολύτιμα (όπως ειναι ο τοκετός) για τη διατήρηση της υγείας του σώματος. Όλα απαιτούν την αφαίρεση του σκεπτόμενου νου και την αλλαγή κάποιας καταστασης. Ο φίλος μου Leilah συνηθιζει να λέει: "Η γέννηση δεν είναι του μυαλου." Όταν όλες οι "διαδικασίες αποβολής" τελειώνουν, αισθανόμαστε πολύ καλύτερα μέχρι την επόμενη φορά. Κάθε άτομο είναι αρμόδιο να χειρίζεται τις σωματικές του λειτουργίες χωρίς πολλές παρεμβολές από τριτους. Οι επιπλοκές στη γέννηση, ειδικά στις γυναικες που γίνονται  πρώτη φορά μητέρα, είναι συχνά αποτέλεσμα χρήσιμων αλλοιώσεων για κάτι που απλά χρειάζεται χρόνο και ιδιωτικής ζωής για να εξελιχθεί όπως πρέπει.

Το αντανακλαστικό εξώθησης του εμβρυου είναι αυτό που συμβαίνει στις περισσότερες γέννες - όταν είναι πλήρως ασφαλεις, με υποστήριξη, και αφήνονται να γεννήσουν ειρήνικα. Αυτό, δυστυχώς, συμβαίνει σπάνια στη σύγχρονη εποχη  και είναι ιδιαίτερα δύσκολο να γίνει με την πρόκληση και τις γεμάτες αιθουσες τοκετού. Ωστόσο, αυτή η αρχέγονη κατάσταση της γέννησης εξακολουθεί να υπάρχει, και περιμενει εμάς, τα ανθρώπινα θηλαστικά, να επιστρέψουμε σε αυτήν:. Να κάνουμε τη γέννηση καλύτερη, για τα μωρά και για τις μητέρες.

Σχετική ανάγνωση: 
Pushing for First Time Moms: https://www.midwiferytoday.com/articles/pushing.asp

Do not disturb: The importance of privacy in labor: http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC1595201 

What is the Fetal Ejection Reflex? http://www.spiritualbirth.net/what-is-the-fetus-ejection-reflex

Optimal Use of Language for Creating Birth Outcomes: http://wisewomanwayofbirth.com/optimal-use-of-language-for-creating-birth-outcomes

Birth from the baby's perspective: https://midwifethinking.com/2010/08/07/birth-from-the-babys-perspective

Excellent birth books: http://astore.amazon.com/peacefparent-20?_encoding=UTF8&node=3


Μετάφραση: Μιρέλλα Μάνεση
Πηγή: http://www.drmomma.org/2016/07/fetal-ejection-reflex.html
"
Δεν υπάρχουν σχόλια: Ετικέτες

Αποτελεσματικές συστολές κατά τον τοκετό

Μια από τις αδυναμίες μου ως μαία, είναι η αδυναμία μου να εκτιμήσω τη δύναμη και την αποτελεσματικότητα μιας συστολής της μήτρας. Αυτό δημιουργεί πρόβλημα στο περιβάλλον ενος νοσοκομείου/μαιευτηρίου, όπου οι μαίες συχνά καλούνται να απαντησουν «πόσο δυνατές είναι οι συστολές της;» ή «εχει  καλες/αποτελεσματικές συστολες;» Πέρασα πολλές ώρες ως φοιτητρια μαιευτικης με τα χέρια μου στις κοιλίες των γυναικών, προσπαθώντας να αξιολογήσω τις συστολές τους. Δεν ήμουν μόνο ανεπιτυχής, αλλά ήμουν μάλλον και πολύ ενοχλητική (συγγνώμη προς τις γυναίκες). Ενώ μπορεί να είναι δυνατό να μάθετε πόσο συχνές είναι οι συστολές και πόσο διαρκούν , ωστόσο αμφισβητώ την ιδέα οτι μπορεί να εκτιμήσει κανείς πόσο αποτελεσματικές ή ισχυρές είναι .Σε αυτη τη δημοσιευση θα αναλυσουμε αυτή τη σκεψη για τις συστολες και για το αν είναι δυνατό να προσδιοριστεί η αποτελεσματικότητά τους.
Ένα γρήγορο μάθημα ιστορίας
Η ιδέα ότι η γέννηση θα πρέπει να είναι αποτελεσματική έχει τις ρίζες της στον 17ο αιώνα, όταν οι άνδρες χρησιμοποιησαν την επιστήμη για να επαναπροσδιορίσουν τη γέννηση ( Donnison 1988 ). Αντιλαμβάνονταν το σωμα ως μια μηχανή και η γέννηση έγινε μια διαδικασία με στάδια, μετρήσεις, χρονοδιαγράμματα, μηχανισμούς κλπ Αυτό εξακολουθεί να αντανακλάται στα τρέχοντα εγχειρίδια, τη γνώση και την πρακτική.
Η κληρονομιά της καμπύλης του Friedman
Στη δεκαετία του 1950 ο  Friedman δημιούργησε ένα γράφημα του τοκετου, με βάση την έρευνα του σε 100 γυναίκες. Αυτές οι γυναίκες υποβάλλονταν σε πρωκτική εξέταση κάθε μια ώρα κατά τη διάρκεια του τοκετου τους. Προφανώς μπορεί κανείς να αισθανθεί τον τράχηλο της μήτρας μέσω του ορθού, παρόλα αυτά ποτέ δεν έχω δοκιμάσει κάτι τετοιο.Το τελικό γράφημα είναι η βάση για τη σύγχρονη αξιολόγηση της προόδου του τοκετου. Ωστόσο, υπάρχουν διαφορές μεταξύ των πολιτικών των νοσοκομείων ως προς την επαρκή πρόοδο. Για παράδειγμα, ενας τραχήλος μπορεί να ανοίξει 0,5 εκατοστα την ώρα σε ένα νοσοκομείο και να είναι επαρκής διαστολή αυτή, ενώ σε άλλο να πρέπει να ανοίξει 1 εκατοστό ανά ώρα για να είναι επαρκής. Τώρα θα μπορούσα να γράψω ένα ολόκληρο κείμενο (και ίσως να το κάνω στο μέλλον) για την γελοία ιδέα να εφαρμόζεται ένα γράφημα για κάτι τόσο περίπλοκο και μοναδικό οπως η γέννα μιας γυναίκας. Ωστόσο, πιστεύω ότι τα αποδεικτικά στοιχεία μιλάνε από μόνα τους. Περισσότερο από το ήμισυ του συνόλου των γυναικών που γεννουν στην Αυστραλία δέχονται πρόκληση ή επισπευση του τοκετού τους. Ως εκ τούτου, η ανεπαρκής πρόοδος είναι ο κανόνας ... ή ο ορισμός της επαρκούς προόδου είναι λάωθασμενος..
Πώς λειτουργεί μια συστολή (επισκόπηση)
Φυσική συνιστώσα:
Η ορμόνη ωκυτοκίνη ρυθμίζει τις συστολές και απελευθερώνεται από τον υποθάλαμο (πρωτόγονο εγκέφαλο). Η μήτρα έχει υποδοχείς της ωκυτοκίνης που ανταποκρίνονται στην ωκυτοκίνη ξεκινωντας μια συστολη. Oι συστολες ξεκινουν από την κορυφή της μήτρας και σαν «κύμα» ταξιδεύουν προς τα κάτω. Ο τράχηλος πρέπει να είναι έτοιμος (δηλ. Ώριμος) πριν από αυτό για να ανταποκριθεί στις συστολές και να  άνοιξει. Αυτός είναι ο λόγος που η πρόκληση τοκετού συνήθως περιλαμβάνει την προετοιμασία (διαστολή) του τραχήλου της μήτρας με προσταγλανδίνες, πριν από την έναρξη της σταγδην χορηγησης της συνθετικης ωκυτοκινης, η οποία θα δημιουργήσει τις συστολες. Όταν η μήτρα συστέλλεται η κυκλοφορία του πλακουντα μειώνεται (περισσότερο αν τα νερά έχουν σπάσει) και μειώνεται ελαφρά η παροχή οξυγόνου στο μωρό. Αυτός είναι ο λόγος που υπάρχουν διαλείμματα μεταξύ των συστολών - για να επιτραπει στα μωρά να εξισορροπήσουν τα επίπεδα οξυγόνου τους πριν από την επόμενη συστολή. Αν θέλετε μια επισημη αναφορά (πηγη) για το παραπάνω,σε οποιοδήποτε βιβλίο μαιευτικής θα βρείτε αυτή τη βασική φυσιολογία π.χ.  Coad 2005, Stables & Rankin 2010.
Σημείωση: Η συνθετική ωκυτοκίνη ( syntocinon / pitocin ) που χορηγείται μέσω ενστάλαξης δεν απελευθερώνεται κατά κύματα (όπως η φυσική) και η ανταπόκριση του υποδοχέα της στο σώμα κάθε γυναίκας είναι απρόβλεπτη. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε συστολες που είναι πάρα πολύ ισχυρές, χωρίς ικανοποιητικό χρόνο παύσης μεταξύ τους οδηγώντας το μωρό σε υποξία - παρόμοιο με αυτό που συμβαίνει κατά τη διάρκεια της κατευθυνόμενη εξώθησης .
Η ψυχολογική / συναισθηματική συνιστώσα:

Οι συσπάσεις απελευθέρωση οξυτοκίνης και ως εκ τούτου επηρεάζεται από εξωτερικούς παράγοντες
Η ωκυτοκίνη επηρεάζεται από, και επηρεάζει τα συναισθήματα και τη συμπεριφορά. Υπάρχει ένα ολοένα αυξανόμενο πλήθος έρευνων για να εξερευνήσετε αυτή την πτυχή της ωκυτοκίνης και τις πιθανές χρήσεις στη θεραπεία του αυτισμού με σκοπό μα μας πείσουν να αγοράσουμε τα προϊόντα αυτα. Για τους σπασίκλες για την ωκυτοκινη ,οπως εγω, η Moberg έχει γράψει ένα ολόκληρο βιβλίο για το πώς λειτουργεί αυτή η ορμόνη. Ο Michel Odent και η Sarah Buckley είναι οι γκουρού της λειτουργίας της ωκυτοκίνης στη γέννηση, τη μητρότητα και το θηλασμο και θα ήθελα να σας προτείνω οτιδήποτε γράφεται από αυτούς. Βασικά η ωκυτοκίνη είναι μέρος του ορμονικου κοκτέιλ που ετοιμάζει μια μητέρα και το μωρό για το δεσιμο και την προσκόλληση τους. Ο ορμονικός τύπος είναι: ωκυτοκίνη ( αγάπη ) + β-ενδορφίνη (εξάρτηση ) + προλακτίνης ( μητρότητα ) = δεσιμο μητέρας-μωρού.
Σημείωση: Η ωκυτοκίνη δεν διασχίζει τον αιματοεγκεφαλικό φραγμό. Ως εκ τούτου, μόνο η ωκυτοκίνη που παράγεται στον εγκέφαλο έχει αυτές τις ψυχολογικές / συναισθηματικές συνέπειες. Η συνθετική ωκυτοκίνη χορηγείται μέσω ενστάλαξης στην κυκλοφορία του αίματος και επηρεάζει μόνο τη μήτρα, δηλαδή τις συστολες.
Μοτίβο συστολών.
Οι συστολες μετρώνται σύμφωνα με το πόσο συχνά συμβαίνουν σε μια περίοδο 10 λεπτών και καταγράφονται ως 2:10, 3:10, 4:10, κλπ Για να θεωρηθουν «αποτελεσματικές» οι συστολες πρέπει να συμβοπυν 3:10 ή περισσότερο και να διαρκούν 45 δευτερόλεπτα ή περισσότερο. Από μια μηχανιστική προοπτική θα ήταν αδύνατο να προχωρήσει ένας τοκετος με 2 συσπάσεις ή λιγότερο κάθε 10 λεπτά. Εγώ πραγματικά το πίστευα αυτό για κάποιο χρονικό διάστημα (συγνώμη και πάλι για τις γυναίκες).
Αυτό που γνωρίζουμε είναι ότι το μοτίβο των συστολων μιας γυναίκας είναι μοναδικό. Έχω δει γυναικες να γέννουν τα μωρά τους πολύ καλά με πολύ «αναποτελεσματικά» μοτίβα συστολών. Αυτά που έχω πρόσφατα στο μυαλό μου είναι: Μια γυναίκα με ένα μωρό σε προσωπικη προβολή της οποίας οι συσπάσεις δεν έχρονταν ποτέ πιο κοντά από 5 λεπτά, και ήταν ως επί το πλείστον σε απόσταση 7-10 λεπτά. Και μια πρώτοτόκος μητέρα που γέννησε το μωρο της με ,ως επί το πλείστον ,10 λεπτά διαστημα μεταξύ των συστολων. Οταν οι γυναίκες αφεθούν να γεννήσουν φυσιολογικά τοτε τα μοτίβα συστολών τους είναι τόσο μοναδικά όσο οι ίδιες. Δυστυχώς πολλές μαίες δεν είναι σε θέση να γνωρίζουν την ποικιλία στα μοντέλα συστολών, διότι η ατομικότητα δεν είναι ανεκτή στο νοσοκομειακό περιβάλλον.
Δύναμη συστολής
Έχω ήδη αναφέρει ,ότι δεν πιστεύω πως μπορεί κανείς να το μετρήσει αυτό με την αφή. Παρατηρώντας μια γυναίκα μπορείτε να πάρετε μια ιδέα, ειδικά αν δειτε μια αλλαγή στη συμπεριφορά της (ήχος, κίνηση κλπ) με την πάροδο του χρόνου και / ή γνωρίζοντας την καλά. Αλλά και πάλι αυτό είναι υποκειμενικό και είμαι βέβαιη ότι πολλές μαίες έχουν παραπλανηθεί από τις γυναίκες που φαίνονταν να μην κάνουν "τίποτα", αλλά στην πραγματικότητα εκαναν, ή που φαίνονταν να είναι σχετικά κοντά στη γέννηση, όταν δεν ήταν. Για παράδειγμα, εδώ είναι μια γυναίκα στις αρχές του ενεργού τοκετού:


Η χρήση της μέτρησης της διαστολής του τραχήλου για να προσδιοριστεί η αποτελεσματικότητα των συστολών είναι επίσης αναποτελεσματική. Πρώτον, οι κολπικές εξετάσεις ως ρουτίνα δεν θα πρέπει να είναι μέρος της φροντίδας τοκετού. Δεύτερον, ο τράχηλος μας δείχνει μόνο ένα κομμάτι της εικόνας - οι συστολές μπορεί να έχουν κάνει φανταστική δουλειά ως προς την περιστροφή και την καθοδο ένος μωρου, αλλά να μην έχουν άνοιξει τον τράχηλο πολύ (π.χ. σε. Θέση προσωπικης προβολης ). Τρίτον, ο τραχηλος ανοίγει τόσο απρόβλεπτα και μοναδικά, που δεν μπορείτε να καθορίσετε τι θα συμβεί στο μέλλον από το τι κανει ένα τράχηλος σε μια καθορισμενη στιγμη. Μια γυναίκα μπορεί να πάει από 3 εκατοστα διαστολή στην έξοδο του μωρου μέσα σε λίγα λεπτά ή να μείνει στα 9 εκατοστά για ώρες - οι τραχηλοι μπορουν ακόμη και να κλεισουν.

Λογική εκτίμηση των συστολών
Πρόκληση ή επίσπευση τοκετού
Υπερ-συσταλτικότητα (πολλές συστολες) ή / και  δυσχερεια του εμβρύου είναι κοινές επιπλοκές που σχετίζονται με τη χρήση συνθετικής ωκυτοκίνης στον τοκετό. Είναι σημαντικό ότι ο καρδιοτοκογραφος θα χρησιμοποιείται για να παρακολουθεί στενά τον καρδιακό ρυθμό του μωρού. Μια μαία πρέπει επίσης να χρησιμοποιει τα χέρια της για να αξιολογήσει πόσο συχνά συμβαίνουν συστολές, και για πόσο χρονικό διάστημα, διότι οι ΚΤΓ δεν είναι πολύ καλοι σε αυτό. Επισης οι ΚΤΓ, όπως οι μαίες ,μπορούν μόνο να σας πουν πόσο συχνά συμβαίνουν οι συστολες και να αποκρύψουν πόση ωρα διαρκούν.
Φυσιολογικός τοκετός (φυσική εναρξη)
Το μοτίβο συστολων κάθε γυναίκας είναι μοναδικό και εφαρμόζοντας γραφήματα συνήθως δεν βελτιώνονται τα αποτελέσματα και οδηγούμαστε σε περιττές παρέμβασεις.Μια πραγματικη αδυναμια εξελιξης τοκετου είναι σπάνια και μπορει να αναγνωριστει από συχνές, μακράς διαρκείας συστολές επί πολλές ώρες χωρίς καμία αλλαγή στη θέση του μωρού, ή στη συμπεριφορά της μητέρας, ή στον τράχηλο. Το μωρό θα αρχίσει συνήθως να δείχνει σημάδια δυσφορίας και η μητέρα θα «ξέρει» ότι  κάτι πάει στραβα. Ωστόσο, τις περισσότερες φορές οι λόγοι είναι ψυχολογικοί / συναισθηματικοι (βλέπε παραπάνω) και αν το περιβάλλον αλλάξει ο τοκετός θα προχωρήσει. Πράγματι, η παρατήρηση της γυναίκας και των συστολών της μπορούν πραγματικά να παρεμβουν στην απελευθέρωση ωκυτοκίνης της και να εμποδίσουν τον τοκετό της.
VBAC: Μια αλλαγή στο μοτίβο συστολών από τακτικές συστολές σε παράτυπες ή ασυντόνιστες συστολές μπορεί να είναι ένα σημάδι ρήξης της μήτρας στο σημείο της ουλής. Και πάλι αυτό είναι εξαιρετικά σπάνιο (0,5%) και πιο πιθανό με Iτη χορήγηση ενδοφλέβιας συνθετικής ωκυτοκίνης.
Συνοψίζοντας
Δεν μπορείτε να εκτιμήσετε την αποτελεσματικότητα ή την αντοχή της συστολής. Ένα αποτελεσματικό μοτίβο τοκετού είναι αυτό, όπου η μητέρα και το μωρό είναι καλά, και υπάρχει κάποια πρόοδος σε βάθος χρόνου. Αντί για την αξιολόγηση των συστολών, οι μαίες θα πρέπει να επικεντρωθούν στη δημιουργία ενός περιβάλλοντος που υποστηρίζει την απελευθέρωση ωκυτοκίνης. Αυτό μπορεί να σημαίνει να μην βρίσκονται στην αίθουσα ή να μην παρατηρουν τη γυναίκα. Η αποφυγή ομιλίας σε μια γυναίκα κατα τη διαρκεια μιας συστολης, ειναι πολυ σημαντική για όλους όσους παρακολουθούν τη γέννηση της.
Μετάφραση: Μιρέλλα Μάνεση 
"
Δεν υπάρχουν σχόλια: Ετικέτες
Εγγραφή σε: Αναρτήσεις (Atom)