10 Λόγοι για να μην κοπεί ο ομφάλιος λώρος

1-Αναπνευστικά οφέλη για το μωρό:

το αίμα που φτάνει στο μωρό είναι πλούσιο σε ερυθροκύτταρα (ερυθρά κύτταρα) που προσφέρουν ιδανικό επίπεδο οξυγόνου στους ιστούς του μωρού.

 Ένα υψηλό επίπεδο οξυγόνου στο αίμα και στους ιστούς προωθεί το ξεκίνημα αυθόρμητης αναπνοής, μιας και τα τριχοειδή αγγεία των πνευμόνων γεμίζουν, προκαλώντας στύση στις κυψελίδες ώστε η πρώτη εισαγωγή αέρα να είναι αποτελεσματική.

2- Βοηθάει σtην εύκολη μετάβαση:

Αν το μωρό είναι δύσκολο να αναπνεύσει στην αρχή, αυτό το έξτρα οξυγόνο είναι σαν σύστημα υποστήριξης. Η αλλαγή της αναπνοής του λώρου σε αναπνοή των πνευμόνων έχει σχεδιαστεί για να είναι σταδιακή, καθώς ο πλακούντας αρχίζει να εξωθείται σιγά σιγά, η αναπνοή na γίνεται πιο αποτελεσματική (Buckley, 2009).

3-Οφέλη ανάνηψης αναπνοής:

Το οξυγόνο και ο όγκος αίματος που προσλαμβάνει το βρέφος είναι πολύ πολύτιμο, παρόλα αυτά συνηθίζεται να κόβεται γρήγορα ο ομφάλιος λώρος για να ανανήψει το βρέφος. Οι ανανήψεις με άθικτο το λώρο υποστηρίζονται από το επιπλέον οξυγόνο που φτάνει στο βρέφος ...και το δυσκολεύουν λιγότερο (Weeks, 2007).

4-Συμβολή σιδήρου:

ο σίδηρος που αυτό το αίμα προσφέρει στο βρέφος του δίνει μια εξάμηνη προστασία από αναιμία λόγω έλλειψης σιδήρου (van Rheenen y Brabin, 2004; Hutton, 2007). Αυτό έχει οδηγήσει πολλές κλινικές άλλων χωρών να αλλάξουν ριζικά την πρακτική της σύσφιξης και κοπής του λώρου.

5-Οφέλη για φυσιολογικό ίκτερο:

 καθώς το αίμα από τον πλακούντα είναι πλούσιο σε ερυθρά κύτταρα, υπάρχει ένας αυξημένος κίνδυνος φυσιολογικού ίκτερου, επειδή τα περίσσεια ερυθρά αιμοσφαίρια προκαλούν τη φθορά τους, τη θραύση τους και ένα από τα απόβλητα προϊόνα που προκύπτουν από αυτή τη διαδικασία είναι η χολερυθρίνη, που παράγει υπερβολικό ίκτερο. Ωστόσο, αυτό προσαρμόζεται, επειδή η χολερυθρίνη παρέχει προστασία ενάντια στην οξείδωση και τις ελεύθερες ρίζες που υπάρχουν στο υψηλό επίπεδο του υπάρχοντος οξυγόνου (Buckley 2011).

 6-Στέρηση του αίματος:

  ο όγκος αίματος του μωρού είναι ευθέως ανάλογος με το βάρος του, περίπου 350ml, ή ελαφρώς λιγότερο από 500ml αν ζυγίζει 4kg. Σε μελέτες που έχουν μετρήσει την ποσότητα του αίματος που πρόκειται να πάρει το μωρό μέσω του ομφάλιου λώρου μετά τη γέννηση, έχει αποδειχθεί ότι είναι μεταξύ 50 ml με 150ml, το οποίο είναι μεταξύ ενός τετάρτου και του μισού του συνολικού όγκου του αίματος του μωρού. Αυτό επίσης προωθεί το αίμα να πηγαίνει στο οστό του μωρού μετατρέποντάς το σε πολλούς διαφορετικούς τύπους κυττάρων. "Τα στοιχεία δείχνουν ὀτι η καλύτερη τράπεζα αίματος για το αίμα του μωρού είναι ο ομφάλιος λώρος" (Diaz-Rossello, 2006, Weeks, 2007, Farrar et al 2010). Όταν γίνεται δωρεά του αίματος του ομφάλιου λώρου, στερείται το μωρό από αυτό το αίμα, και δεν προσφέρει κανένα όφελος για το μωρό (Sullivan, 2008, Buckley, 2009). Θ μας παραξένευε αν κάποιος ήταν υποτονικός, μετά αφού έχει χάσει ένα τέταρτο ή το ήμισυ του όγκου του αίματος του;

7-Ευαισθησία του μωρού:

  πραγματικά πιστεύουμε ότι το μωρό δεν έχει συναίσθηση της στέρησης που υποφέρει κατά τη γέννηση, όταν κόβεται ο λώρος πριν σταματήσει να χτυπά όντας αυτή η πρώτη εμπειρία του στον έξω κόσμο; Γιατί δεν λαμβάνουμε τις εμπειρίες των μωρών ως κάτι σημαντικό; Πριν από μερικές δεκαετίες υπήρχε η πεποίθηση ότι τα μωρά δεν αισθάνονται πόνο και αν έπρεπε να τα εγχειρήσουν αυτό γινόταν χωρίς αναισθησία .... Πιστεύουμε πραγματικά ότι το μωρό δεν αισθάνεται αυτή την απώλεια του αίματος και της ενέργειας και δεν το σχετίζει με την έναρξη της ύπαρξής τους στον εξωμήτριο κόσμο;

 8-Αν όλοι οι ιστοί είναι καλά οξυγονωμένοι και διαποτισμένοι, ο εγκέφαλος επίσης!

Αν υπάρχει κακή αιμάτωση, η έλλειψη του αίματος μπορεί να οδηγήσει σε εγκεφαλική παράλυση, ακόμα και στον αυτισμό (Morley, 1998.

9-Οφέλη θηλαστικών:

 Κανένα θηλαστικό δεν κόβει ή δαγκώνει το λώρο πριν από την εξώθηση του πλακούντα! Κατά αυτόν τον τρόπο είναι το μωρό αυτό που ρυθμίζει τον όγκο του τελικού αίματος. Ο πλακούντας έχει λιγότερο αίμα και είναι μικρότερος και πιο εύκολος να εξωθηθεί αν το αίμα έχει φτάσει στο μωρό, έτσι ώστε η εξώθηση του πλανούντα να είναι πιο σύντομη. (Soltani et al, 2005).

10-Οφέλη για μητέρα-μωρό:

αν δεν αγγίζεται ο λώρος δεν σπάει ο δεσμός που δημιουργείται ανάμεσα στη μητέρα και το μωρό, τουλάχιστον για μια ώρα, ένα διάστημα εξαιρετικό και ανεπανάληπτο. Η μεγάλη ποσότητα των ορμονών που παράγονται αυτή τη στιγμή, αν σεβαστούμε τη σιωπή και την ιδιωτική στιγμή, επιτρέπουν να διευκολυνθεί η έναρξη ενός επιτυχούς μητρικού θηλασμού.

ΑΝΑΦΟΡΕΣ:
Buckley, S. (2009) Gentle birth, gentle mothering. New York: Celestial Arts.

Buckley, S. (2011) Top Ten tips for cord clamping. Essentially Midirs. 2 (10), p. 27-31.

Diaz-Rossello, JL (2006) Cord clamping for stem cell donation: medical facts and ethics. Neoreviews, 7 (11), p.557-563.

Farrar, D., Airey, R., Law, GR., et al (2010) Measuring placental transfusion for term births: weighing babies with cord intact. British Journal of Obtetrics and Gynaecology, 118 (1), p. 70-75.

Hutton, EK., Hassan, ES. (2007) Late vs early clamping of the umbilical cord in full-term neonates: systematic review and meta-analysis of Controlled Trials. JAMA, 297 (11), p.1241-1252.

Morley, GM. (1998) Cord closure: can hasty clamping injure the newborn? OBG Management. July, p.29-36.

Soltani, H., Dickinson, F. and Sumonds, I. (2005) Placental cord drainage after spontaneous vaginal delivery as part of the management of the third stage of labour. Cochrane Database of Systematic reviews, 4.

Sullivan, MJ (2008) Banking on cord blood stem cells. Nature Reviews. Cancer, 8 (7), p.555-563.

van Rheenen, P., Brabin, BJ. (2004) Late umbilical cord-clamping as an intervention for reducing iron deficiency anaemia in term infants in developing and industrialised countries: a systematic review. Annals of Tropical Paediatrics, 24 (1), p. 3-16.
 
Weeks, A. (2007) Umbilical Cord Clamping after birth. British Medical Journal, 333 (7615), p. 312-313.

απο http://www.managaia.gr/