Ειναι λοιπον ενα καμπανακι που εχει σκοπο να μας τραβηξει την προσοχη..
Καθε μελλουσα μαμα ανησυχει για τους πολύφημους πονους της γεννας. Αισθανεται αμηχανια, περιεργεια ακομα και φοβο.
Οι μαμαδες μας εχουν να μας περιγραψουν αμετρητες ιστοριες φοβερων και τρομερων πονων μιας και η γενια τους ειχε την τυχη να βρεθει στην εξαπλωση των νεων παρεμβατικων τακτικων τοκετου ,που τοτε θερουνταν πολυτελεια.. Λαβιδες, κουταλες , βεντουζες ,περινεοτομες, αναισθητικα και αναλγητικα σε πειραματικο σταδιο εδιναν κι επαιρναν...
Οι γιαγιαδες μας ηταν αυτες που γεννουσαν μονες στα χωραφια και τα μισα τους παιδια πεθαιναν. Πραγμα λογικο αν σκεφτει κανεις πως δεν ειχαν κανεναν προγεννητικο ελεγχο , σχεδον καμια ιατροφαρμακευτικη περιθαλψη και γεννουσαν παιδια που σημερα θα ειχαν θεραπευτει νωριτερα ή θα ειχε διακοπει η κυηση τους. Ετσι οι επομενες γενιες εριξαν το φταιξιμο στις μαμες και κατ'επεκταση στις μαιες με αποτελεσμα σημερα να θεωρουνται στην καλυτερη περιπτωση βοηθοι των γιατρων ή γραμματεις τους.
Οι φιλες μας δηλωνουν πως εζησαν ενα δραμα. Οι πονοι λογω του ορου αφορητοι ,η ακινησια να δυσκολευει ακομα περισσοτερο τα πραγματα και τελικα οι μισες με μια τομη στην κοιλια και οι αλλες μισες στο περινεο.. Αν το καλοσκεφτουμε ομως καμια απο αυτες δεν πονεσε λογω του τοκετου ..ολες πονεσαν απο εξωτερικους παραγοντες!
Καθε ταινια που εχουμε δει στη ζωη μας (εκτος της 'Γαλαζιας Λιμνης') εντυπωνει στο μυαλο μας την εικονα της ξαπλωμενης μαμας ,με τα ματια πεταγμενα εξω ,τα χερια της μακρια απτην κοιλια της και τον γιατρο να φωναζει το γνωστο "σπρωξεεεεε!!!"
Κατι τετοιο δηλαδη :
Και φτανουμε να κραταμε το θετικο τεστ εγκυμοσυνης γεματες χαρα και γαλουχημενες με αυτες τις ιδεες. Το λιγοτερο που μπορεις να κανεις ειναι να πανικοβληθεις.
Κι ομως το σωμα σου δε θα σε εγκαταλειψει . Η γεννηση του παιδιου σου ειναι το μεγαλυτερο κατορθωμα σου, ειναι η ψυχη σου με μορφη ,ειναι η αγαπη σου με τον αντρα σου προσωποποιημενη. Η στιγμη της γεννησης απαιτει την απολυτη προσοχη και του τελευταιου σου κυτταρου. Ολο σου το ειναι , ολοκληρος ο οργανισμος σου πρεπει να εργαστει με απολυτη αρμονια και συνεργασια και το μυαλο σου πρεπει να παραμεριστει για να ελευθερωθει ο χειμαρρος των ορμονων που χρειαζεστε το παιδι σου κι εσυ. Το νευρικο σου συστημα ειναι εκει για να σου δειξει την σημαντικοτητα της στιγμης. Σου αναβει τοσο μεγαλο καμπανακι για να μπορεσει να εχει ολη σου την προσοχη. Το μονο που εχεις να κανεις ειναι να αφεθεις. Να βρεις τον ρυθμο σου και να αφεθεις.
Ειναι χορος ο τοκετος ,ειναι τραγουδι, ειναι απολυτη αγαπη. Οι ενδορφινες σου θα σε ηρεμουν αμεσως ,θα σε κανουν να ξεχασεις τα παντα. Το μωρο σου θα ειναι εκει να σου δινει δυναμη. Και περιμενει κι εκεινο να παρει απο εσενα.
Υπαρχουν τοκετοι χωρις πονο και τοκετοι οργασμικοι. Δεν ειναι τυχερες αυτες οι γυναικες που τους εζησαν απλα ειχαν την ικανοτητα να αφεθουν τελειως. Δεν μπορεις να κανονισεις τον τοκετο σου ,δεν μπορεις να τον ρυθμισεις ,ουτε να τον ελεγξεις. Μπορεις μονο να τον ζησεις!
Στην εποχη μας υπαρχουν μεθοδοι αντιμετωπισης του πονου. Μια εμπειρη μαια γνωριζει πολλους τροπους που εχουν εκπληκτικα αποτελεσματα (αλλαγη στασεων, κομπρεσες, πισινα τοκετου, μπανιο/ντους ,μπαλα τοετου, βελονισμος, μασαζ, ρεφλεξολογια, διαλογισμος, τραγουδι και αλλα) Ενας γιατρος επισης μπορει να σου προσφερει τροπους αναλγησιας οπως η επισκληριδιος .Καμια φαρμακευτικη μεθοδος δεν ειναι απολυτα ασφαλης ή απολυτα επικινδυνη. Υπαρχει ακομα και η δυνατοτητα να βλεπεις την αγαπημενη σου σειρα την ωρα που το μωρο σου θα γεννιεται χωρις να 'ταλαιπωρηθεις' καθολου.
Βρες αυτο που σου ταιριαζει και τους καταλληλους ανθρωπους που μπορουν να υποστηριξουν αυτο που θελεις. Στο τελος θα ανταμειφθεις με το ωραιοτερο δωρο του κοσμου ...το μωρο σου!!
Μιρελλα Μανεση
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου