Αγαπημένη μου μαία,
πριν σε γνωρίσω νόμιζα πως είσαι απλά μια φιγούρα από το παρελθόν ,βγαλμένη μόνο από μυστήριες παλιές συνήθειες. Ισως το μοναδικό πρόσωπο που μπορούσες να πάρεις στο μυαλό μου να ήταν η Γεωργία Βασιλειάδου . Βλέπεις η μόνη μου επαφή μαζί σου ήταν η παλιά αυτή ελληνική ταινία "Η κυρά μας η μαμή"
Όταν έμαθα για σένα πρώτη φορά ήμουν καχύποπτη. Δεν καταλάβαινα το λόγο της υπαρξης σου, γιατί επέστρεψες , τι σκαρώνεις? Ήμουν πια έγκυος και μόλις μετα βίας πρόφτανα να μαζέψω τα χρήματα για τη γέννα μου. Μα τι στο καλό , πρέπει να πληρώσω κι άλλα από πάνω? Δεν θα πω ψέμματα.. είδα γύρω μου μερικά κορόιδα που σε αναζητούσαν με μανία, σε εκθείαζαν , είχαν εναποθέσει πάνω σου όλες τους ελπίδες.
Εγώ όμως ήμουν ασφαλής , είχα κουρνιάσει χωρίς καμια ανησυχία στο βωμό μου.. ο Θεος μου με προστεύτευε , ο γιατρός μου θα έκανε όλα όσα χρειαζόμουν. Σιγά ,τι είναι δα μια γέννα?! Πάντως καλή μου μαία κάποια στιγμή λύγισα, αμφιταλαντεύτηκα , με επηρέασαν. Σήκωσα για μια στιγμή τα μάτια προς τον αφέντη μου , μάζεψα όλο μου το θάρρος, φούσκωσα την ψυχή μου όσο μπορώ , πήρα βαθιά ανάσα και το είπα.. "Μήπως χρειάζεται να βρω μαία?"..
Όλη η οργή του κόσμου στράφηκε πάνω μου , αλλά ο καλός μου αφέντης με συγχώρεσε και μου έδωσε μια δεύτερη ευκαιρία. Ευτυχως που τον έχω για προστάτη μου! "Οχι, δεν έχει νόημα, άλλωστε έχω δική μου"
Ωστε θα σε γνώριζα! Θα σε γνώριζα επιτέλους! Σου αξίζω λοιπόν! Ημουν τόσο χαρούμενη! Βεβαια δεν ξαναείπα τίποτα... Ασε μην τον θυμώσω κι εχω άλλα μπερδέματα μετά. Εκανα πολύ καιρό να σε δω , μάλλον θα ήσουν απασχολημένη. Κι εγώ βέβαια είχα τόσα να κανονίσω με τον ερχομό του μωρού μου , που κάποιες στιγμές σε ξεχνούσα.
Πάντως με μπέρδεψες κι εσύ καλή μου μαία. Αλλαζες πρόσωπα συνέχεια. Σε οσα διάβαζα γινόσουν μια νεράιδα μια καλοσυνάτη ,γελαστή νεράιδα με πολλά χέρια που καθένα ακουμπάει και από ένα σημείο της γυναίκας που γεννάει. Στα όνειρα μου πάλι, έπαιρνες τη μορφή της μαμάς μου και γινόσουν δυνατή σαν ατσάλι και τεράστια τόσο , όσο να φτιάχνεις μια φωλιά με την αγκαλιά σου που χωράω μέσα ολόκληρη. Ομως είχες και άλλες μορφές τη μια γινόσουν ψηλή ,απρόσιτη και αποστειρωμένη και την άλλη γλυκιά , με την πράσινη στολή σου , περιφερόσουν γύρω μου αλλά χωρίς ποτέ να μου μιλήσεις.
Πέρασαν τα χρόνια και έφτασε η ώρα να δω το πραγμάτικό σου πρόσωπο. Έχεις πολλά ονόματα και μορφές αλλά ένα μοναδικα υπέροχο πρόσωπο. Και είναι τόσο αληθινό και αγγελικό ταυτόχρονα. Πόσο πόνο περάσαμε μαζί και πόση ευτυχία ταυτόχρονα.. Τελικά έπρεπε κι εγω να ωριμάσω , να αποκτήσω τη ψυχική γαλήνη που χρειάζεται για να μου φανερωθείς. Ξεκίνησα να σε απεχθάνομαι και τώρα πασχίζω να σου μοιάσω.
Ξέρω, κατάλαβα, είναι δύσκολο το έργο σου. Έχεις τόσα να μάθεις , τόσα να αντέξεις. Να παρακολουθείς το έμβρυό , να προετοιμάζεις την έγκυο , να υποστηρίζεις την επίτοκο, να διώχνεις τα κακά πνεύματα, να προστατεύεις το νεογνό , να αγκαλιάζεις τη λεχώνα, να ξέρεις να απαντήσεις σε κάθε της ερώτηση, να μπορείς να την καθησυχάζεις στους φόβους της , να εμπνέεις τον σύντροφο της, να γνωρίζεις κάθε πιθανό σενάριο στο θηλασμό , να είσαι εκεί συνέχεια , να επιμένεις και να περιμένεις με ευλάβεια, να σβήνεις κάθε προσωπική σου στιγμή για εκείνες τις ώρες ακόμα και τα παιδιά σου!
Σαγαπώ καλή μου μαία. Μαζί σου όλα είναι δυνατά και εφικτά, Μην τα παρατάς..ξέρω προσπαθούν να σε ρίξουν. Αλλά κράτα γερά σε χρειάζομαι, οι γυναίκες σε χρειαζόμαστε , τα μωρα μας σε χρειάζονται. Θα σε βοηθήσουμε θα δεις. Πλέον γνωρίζουμε κι εμείς , διαβάζουμε , ενημερωνόμαστε , συναντιόμαστε , μοιραζόμαστε , διεκδικούμε. Μην λυγίσεις αγαπημένη μου. Θέλουμε να γεννήσουμε , θέλουμε να θηλάσουμε, σε θέλουμε στο πλευρό μας.
πριν σε γνωρίσω νόμιζα πως είσαι απλά μια φιγούρα από το παρελθόν ,βγαλμένη μόνο από μυστήριες παλιές συνήθειες. Ισως το μοναδικό πρόσωπο που μπορούσες να πάρεις στο μυαλό μου να ήταν η Γεωργία Βασιλειάδου . Βλέπεις η μόνη μου επαφή μαζί σου ήταν η παλιά αυτή ελληνική ταινία "Η κυρά μας η μαμή"
Εγώ όμως ήμουν ασφαλής , είχα κουρνιάσει χωρίς καμια ανησυχία στο βωμό μου.. ο Θεος μου με προστεύτευε , ο γιατρός μου θα έκανε όλα όσα χρειαζόμουν. Σιγά ,τι είναι δα μια γέννα?! Πάντως καλή μου μαία κάποια στιγμή λύγισα, αμφιταλαντεύτηκα , με επηρέασαν. Σήκωσα για μια στιγμή τα μάτια προς τον αφέντη μου , μάζεψα όλο μου το θάρρος, φούσκωσα την ψυχή μου όσο μπορώ , πήρα βαθιά ανάσα και το είπα.. "Μήπως χρειάζεται να βρω μαία?"..
Όλη η οργή του κόσμου στράφηκε πάνω μου , αλλά ο καλός μου αφέντης με συγχώρεσε και μου έδωσε μια δεύτερη ευκαιρία. Ευτυχως που τον έχω για προστάτη μου! "Οχι, δεν έχει νόημα, άλλωστε έχω δική μου"
Ωστε θα σε γνώριζα! Θα σε γνώριζα επιτέλους! Σου αξίζω λοιπόν! Ημουν τόσο χαρούμενη! Βεβαια δεν ξαναείπα τίποτα... Ασε μην τον θυμώσω κι εχω άλλα μπερδέματα μετά. Εκανα πολύ καιρό να σε δω , μάλλον θα ήσουν απασχολημένη. Κι εγώ βέβαια είχα τόσα να κανονίσω με τον ερχομό του μωρού μου , που κάποιες στιγμές σε ξεχνούσα.
 |
| πηγή: http://www.telegraph.co.uk/ |
Πέρασαν τα χρόνια και έφτασε η ώρα να δω το πραγμάτικό σου πρόσωπο. Έχεις πολλά ονόματα και μορφές αλλά ένα μοναδικα υπέροχο πρόσωπο. Και είναι τόσο αληθινό και αγγελικό ταυτόχρονα. Πόσο πόνο περάσαμε μαζί και πόση ευτυχία ταυτόχρονα.. Τελικά έπρεπε κι εγω να ωριμάσω , να αποκτήσω τη ψυχική γαλήνη που χρειάζεται για να μου φανερωθείς. Ξεκίνησα να σε απεχθάνομαι και τώρα πασχίζω να σου μοιάσω.
 |
| πηγή: mindful-birthing.blogspot.gr/ |
Σαγαπώ καλή μου μαία. Μαζί σου όλα είναι δυνατά και εφικτά, Μην τα παρατάς..ξέρω προσπαθούν να σε ρίξουν. Αλλά κράτα γερά σε χρειάζομαι, οι γυναίκες σε χρειαζόμαστε , τα μωρα μας σε χρειάζονται. Θα σε βοηθήσουμε θα δεις. Πλέον γνωρίζουμε κι εμείς , διαβάζουμε , ενημερωνόμαστε , συναντιόμαστε , μοιραζόμαστε , διεκδικούμε. Μην λυγίσεις αγαπημένη μου. Θέλουμε να γεννήσουμε , θέλουμε να θηλάσουμε, σε θέλουμε στο πλευρό μας.
Μιρέλλα Μάνεση
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου